Γερασμένη τώρα πια,
εγώ κι αν είδα να περνούν
παιδιά με φλόγα μες στα μάτια
για της Ανατολής το θαύμα.
Γερασμένη τώρα πια,
κι αν έχω ακούσει εγώ φωνές:
Σειρήνες τόσες, ή ακόμα
την Καλυψώ αφιονισμένη.
Μα μένω εκείνο το κορίτσι:
η Ναυσικά που περιμένει
Η Ναυσικά που περιμένει να φανεί
ενός αιώνιου Οδυσσέα το πανί.
Γερασμένη τώρα πια,
εγώ κι αν είδα να γυρνούν
τα πλοία σ’ έρημα λιμάνια·
να ξεφορτώνουν μαύρο κλάμα.
|
Gerasméni tóra pia,
egó ki an ida na pernun
pediá me flóga mes sta mátia
gia tis Anatolís to thafma.
Gerasméni tóra pia,
ki an écho akusi egó fonés:
Sirínes tóses, í akóma
tin Kalipsó afionisméni.
Ma méno ekino to korítsi:
i Nafsiká pu periméni
I Nafsiká pu periméni na fani
enós eóniu Odisséa to paní.
Gerasméni tóra pia,
egó ki an ida na girnun
ta plia s’ érima limánia·
na ksefortónun mavro kláma.
|