|
Πάλι γυρίζω στα χαμένα
Κι έχω τη σκέψη μου σε σένα
Σε όλους λέω είμαι εντάξει
Τίποτα όμως δεν έχει αλλάξει
Μπορεί να κάνω πως ξεχνάω
Να συζητώ και να γελάω
Να λέω ότι δε με νοιάζει
Μα κατά βάθος με πειράζει
Μπορεί να λέω είμαι καλά
Ότι είσαι ανάμνηση παλιά
Μα σπίτι δακρύζω όταν γυρνώ
Μπορεί να κάνω πως ξεχνώ
και δήθεν πως γελώ
μα με πονάει που ζούμε χωριστά
Ντρέπομαι που ακόμα σε ζητάω
Ντρέπομαι που πάλι ξενυχτάω
Ντρέπομαι για σένα που δακρύζω
Που θυμώνω και σε βρίζω
Ντρέπομαι που ακόμα σ’ αγαπάω
Ντρέπομαι τους όρκους που πατάω
Ντρέπομαι σαν άντρας όταν κλαίω
Ψέματα στους άλλους λέω
Πάλι παιδεύομαι για σένα
Και προχωρώ αφηρημένα
Πάλι μισώ τον εαυτό μου
Που δε σε κράτησα μωρό μου
Πάλι παιδεύομαι για σένα
Κι είναι τα μάτια μου κλαμένα
Πάλι ξενύχτησα μακριά σου
Και ζω μονάχα στη σκιά σου
|
Páli girízo sta chaména
Ki écho ti sképsi mu se séna
Se ólus léo ime entáksi
Típota ómos den échi alláksi
Bori na káno pos ksechnáo
Na sizitó ke na geláo
Na léo óti de me niázi
Ma katá váthos me pirázi
Bori na léo ime kalá
Όti ise anámnisi paliá
Ma spíti dakrízo ótan girnó
Bori na káno pos ksechnó
ke díthen pos geló
ma me ponái pu zume choristá
Ntrépome pu akóma se zitáo
Ntrépome pu páli ksenichtáo
Ntrépome gia séna pu dakrízo
Pu thimóno ke se vrízo
Ntrépome pu akóma s’ agapáo
Ntrépome tus órkus pu patáo
Ntrépome san ántras ótan kleo
Psémata stus állus léo
Páli pedevome gia séna
Ke prochoró afiriména
Páli misó ton eaftó mu
Pu de se krátisa moró mu
Páli pedevome gia séna
Ki ine ta mátia mu klaména
Páli kseníchtisa makriá su
Ke zo monácha sti skiá su
|
