Βρήκα το κουράγιο ξανά ν’ αντέξω στον πόνο,
βρήκα λίγη αγάπη να δώσω σ’ εμένα μετά,
είπα να ξεφύγω τώρα πια που δε σ’ αγαπάω,
να βγω κι εγώ, να ζήσω για πρώτη φορά.
Όλα επιτρέπονται απόψε και για μένα,
απόψε που χωρίσαμε και δε ρωτάω για σένα,
όλα επιτρέπονται, θα πιω και θα μεθύσω,
θέλω απ’ το μυαλό μου να σε σβήσω.
Είπα ότι έφταιγες μα έκανα λάθος,
είναι κι ευθύνη δική μου, το ξέρω καλά,
νόμιζα πως είχαμε μαζί το πιο μεγάλο πάθος,
τώρα δεν αντέχω ούτε λεπτό μες στη μοναξιά.
Όλα επιτρέπονται απόψε και για μένα,
απόψε που χωρίσαμε και δε ρωτάω για σένα,
όλα επιτρέπονται, θα πιω και θα μεθύσω,
θέλω απ’ το μυαλό μου να σε σβήσω.
Όλα για σένα τα μπορώ κι όλο μ’ εμένα απορώ
που δεν κατάλαβα το πόσο σ’ αγαπώ,
όλα για μένα είσαι εσύ, δε θα χωρίσουμε γιατί
είσαι η αγάπη η μεγάλη στη ζωή.
Όλα επιτρέπονται απόψε και για μένα,
απόψε που χωρίσαμε και δε ρωτάω για σένα,
όλα επιτρέπονται, θα πιω και θα μεθύσω,
θέλω απ’ το μυαλό μου να σε σβήσω.
|
Oríka to kurágio ksaná n’ antékso ston póno,
vríka lígi agápi na dóso s’ eména metá,
ipa na ksefígo tóra pia pu de s’ agapáo,
na vgo ki egó, na zíso gia próti forá.
Όla epitréponte apópse ke gia ména,
apópse pu chorísame ke de rotáo gia séna,
óla epitréponte, tha pio ke tha methíso,
thélo ap’ to mialó mu na se svíso.
Ipa óti éfteges ma ékana láthos,
ine ki efthíni dikí mu, to kséro kalá,
nómiza pos ichame mazí to pio megálo páthos,
tóra den antécho ute leptó mes sti monaksiá.
Όla epitréponte apópse ke gia ména,
apópse pu chorísame ke de rotáo gia séna,
óla epitréponte, tha pio ke tha methíso,
thélo ap’ to mialó mu na se svíso.
Όla gia séna ta boró ki ólo m’ eména aporó
pu den katálava to póso s’ agapó,
óla gia ména ise esí, de tha chorísume giatí
ise i agápi i megáli sti zoí.
Όla epitréponte apópse ke gia ména,
apópse pu chorísame ke de rotáo gia séna,
óla epitréponte, tha pio ke tha methíso,
thélo ap’ to mialó mu na se svíso.
|