|
Ποια φωνή
Βαθειά μου μιλά
Το χθες μου ξυπνά, με πονά
Κάτι βραδιές
Που μ’ ανάβουν φωτιές
Αν δε θες
Μια λέξη να πεις
Αν φύγει κι αυτή η στιγμή
Τίποτα πια
Πέφτω μες στη φωτιά
Όλα πήραν φωτιά
Αντίο και γεια
Δε θ’ ακούσεις να πω
Ήσυχα φεύγω κι απλά
Χωρίς πίσω να δω
Όλα πήραν φωτιά
Μια λέξη παλιά
Δε θ’ ακούσεις να πω
Είναι καιρός πια να βγω
Κι εγώ
Μέσα στο φως
Μέσα στο φως
Μέσα στο φως
Πες μου που
Σε χείλος γκρεμού
Στο μπλε φωτεινού δειλινού
Άκρη θα βρω
Μ’ ένα δάκρυ δειλό
Πες μου ποιος
Κρυφός στεναγμός
Μικρός αετός, δωρικός
Λόγος βαθύς
Ναυαγός της σιωπής
|
Pia foní
Oathiá mu milá
To chthes mu ksipná, me poná
Káti vradiés
Pu m’ anávun fotiés
An de thes
Mia léksi na pis
An fígi ki aftí i stigmí
Típota pia
Péfto mes sti fotiá
Όla píran fotiá
Antío ke gia
De th’ akusis na po
Ήsicha fevgo ki aplá
Chorís píso na do
Όla píran fotiá
Mia léksi paliá
De th’ akusis na po
Ine kerós pia na vgo
Ki egó
Mésa sto fos
Mésa sto fos
Mésa sto fos
Pes mu pu
Se chilos gkremu
Sto ble fotinu dilinu
Άkri tha vro
M’ éna dákri diló
Pes mu pios
Krifós stenagmós
Mikrós aetós, dorikós
Lógos vathís
Nafagós tis siopís
|
