Τα λόγια μικρά
για να πούνε τι νιώθω,
μικρό μυστικό ή ατέλειωτο πόθο.
Μα όσα κι αν πω
τώρα πια θα ’ναι λίγα
απ’ όσα γνωρίζω
απ’ όσα κι αν είδα.
Όσο έχω φωνή θα στο τραγουδάω
κι ότι λόγια να πω
θα ’ναι σ’ αγαπάω.
Όσο έχω φωνή θα στο τραγουδάω,
σ’ αγαπάω.
Τα μάτια θολά μα δε λεν όσα κρύβουν
παράθυρα ναι, μα ποτέ δεν ανοίγουν.
Το αίσθημα αυτό
τι μπορεί να το σβήσει,
απ’ όσα θυμάμαι,
απ’ όσα έχω ζήσει.
Όσο έχω φωνή θα στο τραγουδάω
κι ότι λόγια να πω
θα ’ναι σ’ αγαπάω.
Όσο έχω φωνή θα στο τραγουδάω,
σ’ αγαπάω.
|
Ta lógia mikrá
gia na pune ti niótho,
mikró mistikó í atélioto pótho.
Ma ósa ki an po
tóra pia tha ’ne líga
ap’ ósa gnorízo
ap’ ósa ki an ida.
Όso écho foní tha sto tragudáo
ki óti lógia na po
tha ’ne s’ agapáo.
Όso écho foní tha sto tragudáo,
s’ agapáo.
Ta mátia tholá ma de len ósa krívun
paráthira ne, ma poté den anigun.
To esthima aftó
ti bori na to svísi,
ap’ ósa thimáme,
ap’ ósa écho zísi.
Όso écho foní tha sto tragudáo
ki óti lógia na po
tha ’ne s’ agapáo.
Όso écho foní tha sto tragudáo,
s’ agapáo.
|