|
Εγώ που πίστευα η ζωή
είν’ ένα ψέμα, είν’ ένα ψέμα,
μπροστά μου βρέθηκες εσύ
κι έβαλες τέρμα κι έβαλες τέρμα
σ’ αυτή την άχαρη ζωή
μ’ ένα σου βλέμμα,
μ’ ένα σου βλέμμα.
Όταν αγαπάς, όταν αγαπάς,
όλα στη ζωή είναι ωραία.
Όταν αγαπάς, όταν αγαπάς,
πρώτη σου φορά και τελευταία.
Του κόσμου όλες οι χαρές
μαζί μου πάνε, μαζί μου πάνε,
εκεί που ξέρουν οι καρδιές
να αγαπάνε, να αγαπάνε
και σμίγουνε με τις φωνές
που τραγουδάνε, που τραγουδάνε.
Όταν αγαπάς, όταν αγαπάς,
όλα στη ζωή είναι ωραία.
Όταν αγαπάς, όταν αγαπάς,
πρώτη σου φορά και τελευταία.
|
Egó pu písteva i zoí
in’ éna pséma, in’ éna pséma,
brostá mu vréthikes esí
ki évales térma ki évales térma
s’ aftí tin áchari zoí
m’ éna su vlémma,
m’ éna su vlémma.
Όtan agapás, ótan agapás,
óla sti zoí ine orea.
Όtan agapás, ótan agapás,
próti su forá ke teleftea.
Tu kósmu óles i charés
mazí mu páne, mazí mu páne,
eki pu ksérun i kardiés
na agapáne, na agapáne
ke smígune me tis fonés
pu tragudáne, pu tragudáne.
Όtan agapás, ótan agapás,
óla sti zoí ine orea.
Όtan agapás, ótan agapás,
próti su forá ke teleftea.
|
