Τα καλά όλου του κόσμου
θα τα κάνω εγώ δικά σου,
φτάνει εμένα μόνο, φως μου,
να ‘χεις πάντα στην καρδιά σου,
φτάνει εμένα ν’ αγαπάς
κι ό,τι θες, ό,τι ζητάς.
Φτάνει, φτάνει να μ’ αγαπάς
και στα μάτια να με κοιτάς
και θα γίνω, αν το ζητάς,
και χαλί να με πατάς.
Θα περάσεις στο πλευρό μου
μια ζωή παραμυθένια,
φτάνει να ‘μαι εγώ, μωρό μου,
η μοναδική σου έννοια,
φτάνει εμένα ν’ αγαπάς
κι ό,τι θες, ό,τι ζητάς.
Φτάνει, φτάνει να μ’ αγαπάς
και στα μάτια να με κοιτάς
και θα γίνω, αν το ζητάς,
και χαλί να με πατάς.
|
Ta kalá ólu tu kósmu
tha ta káno egó diká su,
ftáni eména móno, fos mu,
na ‘chis pánta stin kardiá su,
ftáni eména n’ agapás
ki ó,ti thes, ó,ti zitás.
Ftáni, ftáni na m’ agapás
ke sta mátia na me kitás
ke tha gino, an to zitás,
ke chalí na me patás.
Tha perásis sto plevró mu
mia zoí paramithénia,
ftáni na ‘me egó, moró mu,
i monadikí su énnia,
ftáni eména n’ agapás
ki ó,ti thes, ó,ti zitás.
Ftáni, ftáni na m’ agapás
ke sta mátia na me kitás
ke tha gino, an to zitás,
ke chalí na me patás.
|