Μες στο μυαλό μου είναι ο κόσμος ένα βήμα
κι έχω σπαθί για κάθε γόρδιο δεσμό
Δεν είμαι ο θύτης αλλά ούτε και το θύμα
έχω συνείδηση και βλέμμα καθαρό
Δε σου ζητάω μια εκδρομή στην αγκαλιά σου
σαββατοκύριακο παρέα κι ως εδώ
Θέλω να σπάσω τις γραμμές της άμυνάς σου
θέλω ταξίδι απ’ τη γη στον ουρανό
Δεν κάνω το σπουδαίο μα είμαι παιδί γενναίο
δε τη φοβάμαι τη φωτιά,δε τη φοβάμαι τη φωτιά
Με ένα στρατό τα βάζω μα έλα που δειλιάζω
όταν μπροστά μου προσπερνάς,όταν μπροστά μου προσπερνάς
να ‘ξερα λίγο να ‘ξερα λίγο αν μ’ αγαπάς
Μπορεί να χαίρεσαι που κάνεις τα δικά σου
κι είμαι σταγόνα στο δικό σου ωκεανό
Μα εφτά οι θάλασσες και θα τις βρεις μπροστά σου
ό,τι μου λείπει στη ζωή διεκδικώ
Δεν κάνω το σπουδαίο μα είμαι παιδί γενναίο
δε τη φοβάμαι τη φωτιά,δε τη φοβάμαι τη φωτιά
Με ένα στρατό τα βάζω μα έλα που δειλιάζω
όταν μπροστά μου προσπερνάς,όταν μπροστά μου προσπερνάς
να ‘ξερα λίγο να ‘ξερα λίγο αν μ’ αγαπάς
|
Mes sto mialó mu ine o kósmos éna víma
ki écho spathí gia káthe górdio desmó
Den ime o thítis allá ute ke to thíma
écho sinidisi ke vlémma katharó
De su zitáo mia ekdromí stin agkaliá su
savvatokíriako paréa ki os edó
Thélo na spáso tis grammés tis áminás su
thélo taksídi ap’ ti gi ston uranó
Den káno to spudeo ma ime pedí genneo
de ti fováme ti fotiá,de ti fováme ti fotiá
Me éna strató ta vázo ma éla pu diliázo
ótan brostá mu prospernás,ótan brostá mu prospernás
na ‘ksera lígo na ‘ksera lígo an m’ agapás
Bori na cherese pu kánis ta diká su
ki ime stagóna sto dikó su okeanó
Ma eftá i thálasses ke tha tis vris brostá su
ó,ti mu lipi sti zoí diekdikó
Den káno to spudeo ma ime pedí genneo
de ti fováme ti fotiá,de ti fováme ti fotiá
Me éna strató ta vázo ma éla pu diliázo
ótan brostá mu prospernás,ótan brostá mu prospernás
na ‘ksera lígo na ‘ksera lígo an m’ agapás
|