Παιδί της Γης παιδί τραγουδισμένο
έτσι που σε φαντάζομαισαν αστραπή
μπλέκω τα δάχτυλα κλείνω τα μάτια μου
και σ’ ονομάζω μουσική
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Παιδί της Γης παιδί τραγουδισμένο
έτσι όπως μες στη θύμιση θυμίζεις τ’ όνειρό σου
βγαίνουν μορφές πιο δυνατές
κι απ’ τη μορφή του χάρου
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Παιδί της Γης παιδί τραγουδισμένο
έτσι που σε φαντάζομαι με τη φλογέρα και τον αητό
στο ώμο σου χαράζεις μια το θάνατο
και τον γυρνάς σ’ ωραίο σκοπό
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
|
Pedí tis Gis pedí tragudisméno
étsi pu se fantázomesan astrapí
bléko ta dáchtila klino ta mátia mu
ke s’ onomázo musikí
De se pligóno afénti mu filiá su díno
De se pligóno afénti mu filiá su díno
Pedí tis Gis pedí tragudisméno
étsi ópos mes sti thímisi thimízis t’ óniró su
vgenun morfés pio dinatés
ki ap’ ti morfí tu cháru
De se pligóno afénti mu filiá su díno
De se pligóno afénti mu filiá su díno
Pedí tis Gis pedí tragudisméno
étsi pu se fantázome me ti flogéra ke ton aitó
sto ómo su charázis mia to thánato
ke ton girnás s’ oreo skopó
De se pligóno afénti mu filiá su díno
De se pligóno afénti mu filiá su díno
|