|
Κείνες τις ώρες που περίμενα να `ρθεις
ένα τις έκανα με της καρδιάς το χτύπο.
Κείνες τις ώρες που περίμενα να `ρθεις
τώρα τις έχω κλείσει μέσα σ’ ένα στίχο.
Σαν μια φωτιά, σαν μια βροχή,
σαν ένα κλάμα
ήρθες ξανά κι είμαστε οι δυο
πάλι αντάμα.
Είσαι η φλόγα της ζωής πάνω στη γη
και το τραγούδι της καρδιάς το πονεμένο.
Είσαι το βάλσαμο που στάζει την πληγή
ήρθες ξανά κι απ’ την πνοή σου ανασαίνω.
Σαν μια φωτιά, σαν μια βροχή,
σαν ένα κλάμα
ήρθες ξανά κι είμαστε οι δυο
πάλι αντάμα.
|
Kines tis óres pu perímena na `rthis
éna tis ékana me tis kardiás to chtípo.
Kines tis óres pu perímena na `rthis
tóra tis écho klisi mésa s’ éna stícho.
San mia fotiá, san mia vrochí,
san éna kláma
írthes ksaná ki imaste i dio
páli antáma.
Ise i flóga tis zoís páno sti gi
ke to tragudi tis kardiás to poneméno.
Ise to válsamo pu stázi tin pligí
írthes ksaná ki ap’ tin pnoí su anaseno.
San mia fotiá, san mia vrochí,
san éna kláma
írthes ksaná ki imaste i dio
páli antáma.
|
