|
Σβήσανε πάλι τα φώτα άδειασε το σκηνικό
βγήκανε όλοι μια βόλτα βγήκα και εγώ
Μέσα στου κόσμου τη σκόνη με κουστουμάκι λινό
πήρα γρανίτα λεμόνι και ξεκινώ
Μια παλιά Μερσεντές με στραβό τιμόνι εσύ κι εγώ
μια παλιά Μερσεντές και η καρδιά μου λιώνει σαν παγωτό
Βάζω βενζίνα και γραψ’ την κάπου χρωστάω και εγώ
κάνω στα αστέρια το ναύτη και οδηγώ
Πιάσε και εσύ το τιμόνι κι άσε με να σε κοιτώ
‘κει που ο δρόμος τελειώνει θα σου το πω
Ήρθες χωρίς να το ξέρω και έφυγες πριν να σε δω
θέλω και εγώ και υποφέρω τόσο καιρό
Κι ούτε θα πω τι μου είπες κάποιο βραδάκι ζεστό
ξύπνησα κι ήμουνα μόνος στ’ ακουστικό
|
Svísane páli ta fóta ádiase to skinikó
vgíkane óli mia vólta vgíka ke egó
Mésa stu kósmu ti skóni me kustumáki linó
píra graníta lemóni ke ksekinó
Mia paliá Mersentés me stravó timóni esí ki egó
mia paliá Mersentés ke i kardiá mu lióni san pagotó
Oázo venzína ke graps’ tin kápu chrostáo ke egó
káno sta astéria to nafti ke odigó
Piáse ke esí to timóni ki áse me na se kitó
‘ki pu o drómos telióni tha su to po
Ήrthes chorís na to kséro ke éfiges prin na se do
thélo ke egó ke ipoféro tóso keró
Ki ute tha po ti mu ipes kápio vradáki zestó
ksípnisa ki ímuna mónos st’ akustikó
|
