|
Έκανα το δάκρυ σου χαρά
Κι έριξα το χθες μου στη φωτιά
Σε είχα σαν Θεό στην προσευχή μου
Ποτέ όμως δεν ήσουνα δική μου
Πάντα ήμουν μόνος
Πάντα ήσουν πόνος
Τις πληγές μετρούσα
Κι όμως σ’ αγαπούσα
Πάντα ήμουν μόνος
Πάντα ήσουν πόνος
Μα άλλο πια δε μένω
Φεύγω κι ας πεθαίνω
Έκανα τον πόνο σου γιορτή
Σου ‘δωσα ότι είχα στη ζωή
Είχα για νερό τα δάκρυά σου
Μα έχασα τα χρόνια μου κοντά σου
Πάντα ήμουν μόνος
Πάντα ήσουν πόνος
Τις πληγές μετρούσα
Κι όμως σ’ αγαπούσα
Πάντα ήμουν μόνος
Πάντα ήσουν πόνος
Μα άλλο πια δε μένω
Φεύγω κι ας πεθαίνω
|
Έkana to dákri su chará
Ki ériksa to chthes mu sti fotiá
Se icha san Theó stin prosefchí mu
Poté ómos den ísuna dikí mu
Pánta ímun mónos
Pánta ísun pónos
Tis pligés metrusa
Ki ómos s’ agapusa
Pánta ímun mónos
Pánta ísun pónos
Ma állo pia de méno
Fevgo ki as petheno
Έkana ton póno su giortí
Su ‘dosa óti icha sti zoí
Icha gia neró ta dákriá su
Ma échasa ta chrónia mu kontá su
Pánta ímun mónos
Pánta ísun pónos
Tis pligés metrusa
Ki ómos s’ agapusa
Pánta ímun mónos
Pánta ísun pónos
Ma állo pia de méno
Fevgo ki as petheno
|
