Άδειασα κι απόψε πάλι ένα μπουκάλι,
μήπως και περάσει μέσα μου ο καημός,
αν γυρνούσε πίσω θα έβλεπε μονάχη,
πόσο πόνο κρύβει αυτός ο χωρισμός,
αν γυρνούσε πίσω θα έβλεπε μονάχη,
πόσο πόνο κρύβει αυτός ο χωρισμός,
Και παραμιλάω, κλαίω και γελάω,
κομμάτια είμαι λιώμα, σ’ αγαπάω ακόμα,
Και παραμιλάω, κλαίω και γελάω,
δύσκολες στιγμές, μόνος μου περνάω,
δύσκολες στιγμές, δύσκολες στιγμές,
δύσκολες στιγμές, περνάω,
Βρίσκομαι κι απόψε μες σε μαύρο χάλι,
κι απ’ τη χαραμάδα μόνο λίγο φως,
τώρα πια για μένα η ζωή τελειώνει,
είσαι μ’ έναν άλλον κι είμαι μονάχος,
τώρα πια για μένα η ζωή τελειώνει,
είσαι μ’ έναν άλλον κι είμαι μονάχος,
Και παραμιλάω, κλαίω και γελάω,
κομμάτια είμαι λιώμα, σ’ αγαπάω ακόμα,
Και παραμιλάω, κλαίω και γελάω,
δύσκολες στιγμές, μόνος μου περνάω,
δύσκολες στιγμές, δύσκολες στιγμές,
δύσκολες στιγμές, περνάω.
|
Άdiasa ki apópse páli éna bukáli,
mípos ke perási mésa mu o kaimós,
an girnuse píso tha évlepe monáchi,
póso póno krívi aftós o chorismós,
an girnuse píso tha évlepe monáchi,
póso póno krívi aftós o chorismós,
Ke paramiláo, kleo ke geláo,
kommátia ime lióma, s’ agapáo akóma,
Ke paramiláo, kleo ke geláo,
dískoles stigmés, mónos mu pernáo,
dískoles stigmés, dískoles stigmés,
dískoles stigmés, pernáo,
Orískome ki apópse mes se mavro cháli,
ki ap’ ti charamáda móno lígo fos,
tóra pia gia ména i zoí telióni,
ise m’ énan állon ki ime monáchos,
tóra pia gia ména i zoí telióni,
ise m’ énan állon ki ime monáchos,
Ke paramiláo, kleo ke geláo,
kommátia ime lióma, s’ agapáo akóma,
Ke paramiláo, kleo ke geláo,
dískoles stigmés, mónos mu pernáo,
dískoles stigmés, dískoles stigmés,
dískoles stigmés, pernáo.
|