Εγώ είμ’ εσύ, εσύ ’σαι εγώ.
Πέρασαν τα χρόνια,
κουραστήκαμε κι οι δυο.
Άλλαξες πολύ, άλλαξα κι εγώ,
δεν με αγαπάς, δε σε αγαπώ.
Έτσι φτάσαμε στον χωρισμό.
Όμως το πείραμα είν’ επικίνδυνο,
κι αν δεν πετύχει θα πεθάνουμε κι οι δυο.
Εγώ είμ’ εσύ, εσύ ’σαι εγώ.
Ρίξαμε στη στάχτη
έναν έρωτα τρελό.
Όπου και να πάω, όπου και να πας
θα σε κουβαλάω, θα με κουβαλάς
μέσα στο αίμα και στο μυαλό.
|
Egó im’ esí, esí ’se egó.
Pérasan ta chrónia,
kurastíkame ki i dio.
Άllakses polí, állaksa ki egó,
den me agapás, de se agapó.
Έtsi ftásame ston chorismó.
Όmos to pirama in’ epikíndino,
ki an den petíchi tha pethánume ki i dio.
Egó im’ esí, esí ’se egó.
Ríksame sti stáchti
énan érota treló.
Όpu ke na páo, ópu ke na pas
tha se kuvaláo, tha me kuvalás
mésa sto ema ke sto mialó.
|