Μας χωρίζει το χθες
μα αν αλήθεια με θες
ας γίνει όνειρο και παρελθόν
δες μπροστά σου και πες
θα ‘ρθουν πάλι χαρές
κι ας μας νοιάζει μόνο το παρόν
Πες πως σήμερα σε γνώρισα
κι ας περάσαν τόσα χρόνια
πες πως σήμερα σε γνώρισα
μη ξεχνάς πως η ζωή δεν είναι αιώνια
Τι εσύ τι εγώ
πες πως φταίμε κι οι δυο
μα αφού δε φτάσαμε στον χωρισμό
έλα ας πιούμε μαζί
της χαράς το κρασί
μας κερνά απόψε η ζωή
|
Mas chorízi to chthes
ma an alíthia me thes
as gini óniro ke parelthón
des brostá su ke pes
tha ‘rthun páli charés
ki as mas niázi móno to parón
Pes pos símera se gnórisa
ki as perásan tósa chrónia
pes pos símera se gnórisa
mi ksechnás pos i zoí den ine eónia
Ti esí ti egó
pes pos fteme ki i dio
ma afu de ftásame ston chorismó
éla as piume mazí
tis charás to krasí
mas kerná apópse i zoí
|