Αφού βαρέθηκες γιατί δε φεύγεις
Και επιμένεις να με γελάς
Αφού με πρόδωσες γιατί γυρεύεις
Τα παραμύθια σου να μου πουλάς
Είναι πικρό μαρτύριο να ζω και να πεθαίνω
Της προδοσίας η πληγή είναι βαριά
Είναι πικρό μαρτύριο να ζω και να μαθαίνω
Πόσο πονάει στην καρδιά η μαχαιριά
Είναι ανθρώπινο να αγαπήσεις
Ίσως να βρήκες αυτό που θες
Όμως απάνθρωπο να με γεμίζεις
Με τόσα ψέματα και προσβολές
Είναι πικρό μαρτύριο να ζω και να πεθαίνω
Της προδοσίας η πληγή είναι βαριά
Είναι πικρό μαρτύριο να ζω και να μαθαίνω
Πόσο πονάει στην καρδιά η μαχαιριά
|
Afu varéthikes giatí de fevgis
Ke epiménis na me gelás
Afu me pródoses giatí girevis
Ta paramíthia su na mu pulás
Ine pikró martírio na zo ke na petheno
Tis prodosías i pligí ine variá
Ine pikró martírio na zo ke na matheno
Póso ponái stin kardiá i macheriá
Ine anthrópino na agapísis
Ίsos na vríkes aftó pu thes
Όmos apánthropo na me gemízis
Me tósa psémata ke prosvolés
Ine pikró martírio na zo ke na petheno
Tis prodosías i pligí ine variá
Ine pikró martírio na zo ke na matheno
Póso ponái stin kardiá i macheriá
|