|
Ποιος ουρανός σε χώρεσε
ποια μάνα σε συγχώρεσε
με ποιο θεό τα πίνεις.
Σε πια ζωή σε ποια γωνιά
ο χάρος βγήκε παγανιά
και τι γροθιά του δίνεις.
Συννεφιασμένος άγγελος
έρωτας και αρχάγγελος
κραδαίνεις τη ρομφαία.
Στα Τρίκαλα στα δυο στενά
ζητάς τσιγάρο και φωτιά
από τον Προμηθέα.
Πάμε στη Θεσσαλονίκη
να την τραγουδήσουμε
συναξάρια να της πούμε
και να τη μεθύσουμε.
Κάνε τη γνωστή φιγούρα
τη ζεϊμπέκικη
πικροσάββατα η ζωή μας
τι χαρά ανέγγιχτη.
Άλλος για Χίο τράβηξε
μα εσένα η πόρτα άνοιξε
για την αθανασία.
Στην εθνική μας μοναξιά
έβαλες κέφι και μαγκιά
ψυχή και φαντασία.
Πέταξες για την άβυσσο
δε ζήτησες παράδεισο
μια στάση εδώ μονάχα.
Τον κόσμο δεν τον άλλαξες
μα γέμισες τις θάλασσες
με όνειρα φευγάτα.
Πάμε στη Θεσσαλονίκη
να την τραγουδήσουμε
συναξάρια να της πούμε
και να τη μεθύσουμε.
Κάνε τη γνωστή φιγούρα
τη ζεϊμπέκικη
πικροσάββατα η ζωή μας
κι η χαρά ανέγγιχτη.
|
Pios uranós se chórese
pia mána se sigchórese
me pio theó ta pínis.
Se pia zoí se pia goniá
o cháros vgíke paganiá
ke ti grothiá tu dínis.
Sinnefiasménos ángelos
érotas ke archángelos
kradenis ti romfea.
Sta Tríkala sta dio stená
zitás tsigáro ke fotiá
apó ton Promithéa.
Páme sti Thessaloníki
na tin tragudísume
sinaksária na tis pume
ke na ti methísume.
Káne ti gností figura
ti zeibékiki
pikrosávvata i zoí mas
ti chará anéngichti.
Άllos gia Chío trávikse
ma eséna i pórta ánikse
gia tin athanasía.
Stin ethnikí mas monaksiá
évales kéfi ke magkiá
psichí ke fantasía.
Pétakses gia tin ávisso
de zítises parádiso
mia stási edó monácha.
Ton kósmo den ton állakses
ma gémises tis thálasses
me ónira fevgáta.
Páme sti Thessaloníki
na tin tragudísume
sinaksária na tis pume
ke na ti methísume.
Káne ti gností figura
ti zeibékiki
pikrosávvata i zoí mas
ki i chará anéngichti.
|
