|
Φόρεσα ρούχα ρούχα της δουλειάς
είπα τραγούδια τραγούδια της χαράς
κι έγινα ένα ολοκαύτωμα για σας
μα πιο πολύ για μένα, μα πιο πολύ για μένα
όλα τα μαγεμένα τα κράτησα για μένα
Είδα τον χάρο να μ’ ακολουθεί
κι απάνω που `χα τόσο ερωτευθεί
ότι καινούργιο είχε γεννηθεί
κι όλα τα περασμένα μες στην καρδιά μου ένα
μες την καρδιά μου ένα τα κράτησα για μένα
Γεια σου αγάπη μου αγάπη μου παλιά
με την καινούργια μου αγάπη είσαι ίδια
ούτε και συ δεν έβγαζες μιλιά
έβλεπες πανηγύρια του χάρου τα παιχνίδια
του χάρου τα παιχνίδια δεν είναι πανηγύρια
Αυτό το έργο το `χω ξαναδεί
πιάνουν τον κλέφτη κι όλοι είμαστε εντάξει
έτσι να γίνεται κουβέντα δηλαδή
να μην χαλάσει η τάξη και να `μαστε εντάξει
δε θα χαλάσει η τάξη τίποτα δε θα αλλάξει
|
Fóresa rucha rucha tis duliás
ipa tragudia tragudia tis charás
ki égina éna olokaftoma gia sas
ma pio polí gia ména, ma pio polí gia ména
óla ta mageména ta krátisa gia ména
Ida ton cháro na m’ akoluthi
ki apáno pu `cha tóso erotefthi
óti kenurgio iche gennithi
ki óla ta perasména mes stin kardiá mu éna
mes tin kardiá mu éna ta krátisa gia ména
Gia su agápi mu agápi mu paliá
me tin kenurgia mu agápi ise ídia
ute ke si den évgazes miliá
évlepes panigiria tu cháru ta pechnídia
tu cháru ta pechnídia den ine panigiria
Aftó to érgo to `cho ksanadi
piánun ton kléfti ki óli imaste entáksi
étsi na ginete kuvénta diladí
na min chalási i táksi ke na `maste entáksi
de tha chalási i táksi típota de tha alláksi
|
