Πήγα στο σπίτι μου,
το πατρικό μου,
να ‘χω τον πόνο μου κάπου να πω
κι είδα τη μάνα μου να κλαίει σαν παιδί
βρήκα συμπόνια όμως έλειπες εσύ…
Ποια νύχτα σ’ έχει πάρει
κι η σκέψη μου σαλπάρει…
Χωρίς καμιά δικαιολογία έχεις χαθεί…
Ποιος είναι ο μαγνήτης
ο ερωτικός σου θύτης
που ρίχνει αλάτι στης καρδιάς μου την πληγή…
Ποια νύχτα σ’ έχει πάρει…
Πήγα στους φίλους μου,
στη γειτονιά μου,
λίγο να έπαιρνα παρηγοριά
κι ήτανε όλοι τους μαζί μου στοργικοί
βρήκα παρέα όμως έλειπες εσύ..
Ποια νύχτα σ’ έχει πάρει
κι η σκέψη μου σαλπάρει…
Χωρίς καμιά δικαιολογία έχεις χαθεί…
Ποιος είναι ο μαγνήτης
ο ερωτικός σου θύτης
που ρίχνει αλάτι στης καρδιάς μου την πληγή…
Ποια νύχτα σ’ έχει πάρει…
|
Píga sto spíti mu,
to patrikó mu,
na ‘cho ton póno mu kápu na po
ki ida ti mána mu na klei san pedí
vríka sibónia ómos élipes esí…
Pia níchta s’ échi pári
ki i sképsi mu salpári…
Chorís kamiá dikeologia échis chathi…
Pios ine o magnítis
o erotikós su thítis
pu ríchni aláti stis kardiás mu tin pligí…
Pia níchta s’ échi pári…
Píga stus fílus mu,
sti gitoniá mu,
lígo na éperna parigoriá
ki ítane óli tus mazí mu storgiki
vríka paréa ómos élipes esí..
Pia níchta s’ échi pári
ki i sképsi mu salpári…
Chorís kamiá dikeologia échis chathi…
Pios ine o magnítis
o erotikós su thítis
pu ríchni aláti stis kardiás mu tin pligí…
Pia níchta s’ échi pári…
|