Το είπες και το έκανες μια μέρα πως θα φύγεις
κι έτσι που σου φέρθηκα κι εσύ θα μου φερθείς.
Πως πάει καιρός που έπαψες να με υπολογίζεις
το είπες και το έκανες πως θα μ’ εκδικηθείς.
Που, που μ’ αφήνεις, που
γύρω μου παντού
δεν κοιτάς που όλα σε θυμίζουν.
Που, που μ’ αφήνεις, που
δε θα βρεις αλλού
μάτια που για σένα θα δακρύζουν.
Που, που μ’ αφήνεις, που.
Το είπες και το έκανες μια μέρα πως θα φύγεις
χωρίς να ξέρω τίποτα χωρίς να μου το πεις.
Κι όπως σε βασάνισα πως θα με βασανίσεις
το είπες και το έκανες πως δε θα ξαναρθείς.
Που, που μ’ αφήνεις, που
γύρω μου παντού
δεν κοιτάς που όλα σε θυμίζουν.
Που, που μ’ αφήνεις, που
δε θα βρεις αλλού
μάτια που για σένα θα δακρύζουν.
Που, που μ’ αφήνεις, που.
|
To ipes ke to ékanes mia méra pos tha fígis
ki étsi pu su férthika ki esí tha mu ferthis.
Pos pái kerós pu épapses na me ipologizis
to ipes ke to ékanes pos tha m’ ekdikithis.
Pu, pu m’ afínis, pu
giro mu pantu
den kitás pu óla se thimízun.
Pu, pu m’ afínis, pu
de tha vris allu
mátia pu gia séna tha dakrízun.
Pu, pu m’ afínis, pu.
To ipes ke to ékanes mia méra pos tha fígis
chorís na kséro típota chorís na mu to pis.
Ki ópos se vasánisa pos tha me vasanísis
to ipes ke to ékanes pos de tha ksanarthis.
Pu, pu m’ afínis, pu
giro mu pantu
den kitás pu óla se thimízun.
Pu, pu m’ afínis, pu
de tha vris allu
mátia pu gia séna tha dakrízun.
Pu, pu m’ afínis, pu.
|