Εσύ που κάποτε μου είχες πει
ότι ποτέ δε θα μας βρει
του χωρισμού η μπόρα
που να ’σαι τώρα, που να ’σαι τώρα, που να ’σαι τώρα.
Που να ‘σαι τώρα, που γυρνάς
ποια μονοπάτια σεργιανάς
τα δειλινά, τα βράδια.
Τις ώρες σου πως να περνάς
με τα φιλιά σου ποιον κερνάς
και τον μεθάς με χάδια.
Εσύ που κάποτε είχες ορκιστεί
ότι θα είμαστε μαζί
ως τη στερνή μας ώρα
που να ’σαι τώρα, που να ’σαι τώρα, που να ’σαι τώρα.
|
Esí pu kápote mu iches pi
óti poté de tha mas vri
tu chorismu i bóra
pu na ’se tóra, pu na ’se tóra, pu na ’se tóra.
Pu na ‘se tóra, pu girnás
pia monopátia sergianás
ta diliná, ta vrádia.
Tis óres su pos na pernás
me ta filiá su pion kernás
ke ton methás me chádia.
Esí pu kápote iches orkisti
óti tha imaste mazí
os ti sterní mas óra
pu na ’se tóra, pu na ’se tóra, pu na ’se tóra.
|