|
Την ξύλινη ασπίδα που μου χρέωσες μικρό
ήρθαν οι μέρες κι ο καιρός, πίσω να στη γυρίσω,
τις νίκες δε με άφησες ποτέ να τις χαρώ
τη συντριβή μου δε σου τη χαρίζω.
Με όρκους και ενθύμια ζητάς αθανασία
και τους εχθρούς σου κυνηγάς μακριά απ’ τον καθρέφτη,
μα δε το λέν’ αυτό ζωή, ούτε κι ευθανασία
στου πατρικού μου την αυλή να μπαίνω σαν τον κλέφτη.
Από αγάπη εφιάλτης κι από μάνα μητριά,
εδώ στα σύνορα της στάχτης για τελευταία φορά.
Στείλε με να σου φέρω απ’ το περίπτερο τσιγάρα
ο μικρός σου ο γιος είμαι εγώ, είμαι εγώ…
Στείλε με να σου φέρω ψωμί κι εφημερίδα
με τα ρέστα δε γουστάρω πια να ζω.
Μόνη σου το αποφάσισες να γίνω ενικός
και πως στην αγκαλιά σου θα χωράν’ μόνο οι καπάτσοι,
μα πριν η απελπισία μου να γίνει πανικός
μισή ζωή σου χάρισα, νομίζω είμαστε πάτσι.
Στείλε με να σου φέρω απ’ το περίπτερο τσιγάρα
ο μικρός σου ο γιος είμαι εγώ, είμαι εγώ…
Στείλε με να σου φέρω ψωμί κι εφημερίδα
με τα ρέστα δε γουστάρω πια να ζω.
Στείλε με να σου φέρω απ’ το περίπτερο τσιγάρα
ο μικρός σου ο γιος είμαι εγώ, είμαι εγώ…
Στείλε με να σου φέρω ψωμί κι εφημερίδα
με τα ρέστα δε γουστάρω πια να ζω.
|
Tin ksílini aspída pu mu chréoses mikró
írthan i méres ki o kerós, píso na sti giríso,
tis níkes de me áfises poté na tis charó
ti sintriví mu de su ti charízo.
Me órkus ke enthímia zitás athanasía
ke tus echthrus su kinigás makriá ap’ ton kathréfti,
ma de to lén’ aftó zoí, ute ki efthanasía
stu patriku mu tin avlí na beno san ton kléfti.
Apó agápi efiáltis ki apó mána mitriá,
edó sta sínora tis stáchtis gia teleftea forá.
Stile me na su féro ap’ to períptero tsigára
o mikrós su o gios ime egó, ime egó…
Stile me na su féro psomí ki efimerída
me ta résta de gustáro pia na zo.
Móni su to apofásises na gino enikós
ke pos stin agkaliá su tha chorán’ móno i kapátsi,
ma prin i apelpisía mu na gini panikós
misí zoí su chárisa, nomízo imaste pátsi.
Stile me na su féro ap’ to períptero tsigára
o mikrós su o gios ime egó, ime egó…
Stile me na su féro psomí ki efimerída
me ta résta de gustáro pia na zo.
Stile me na su féro ap’ to períptero tsigára
o mikrós su o gios ime egó, ime egó…
Stile me na su féro psomí ki efimerída
me ta résta de gustáro pia na zo.
|
