|
Τρεμάμενο καντήλι
δε φάνηκαν οι φίλοι
πουλιά μου ζαλισμένα
καράβια τσακισμένα.
Σε μαύρο μονοπάτι
ξεχάστηκε η αγάπη
στης νύχτας τα λουλούδια
στου ναύτη τα τραγούδια.
Μείνε κοντά μου απόψε
τον πυρετό μου κόψε.
Νυστάζουνε τ’ αστέρια
θυμάσαι καλοκαίρια
σ’ ανοίγω σαν βιβλίο
σε στιλ κρυφό σχολείο.
Στο κύμα σου ημερεύω
στο ψέμα σου αληθεύω
πριν μας τυλίξει η λήθη
πλέξε το παραμύθι.
|
Tremámeno kantíli
de fánikan i fíli
puliá mu zalisména
karávia tsakisména.
Se mavro monopáti
ksechástike i agápi
stis níchtas ta luludia
stu nafti ta tragudia.
Mine kontá mu apópse
ton piretó mu kópse.
Nistázune t’ astéria
thimáse kalokeria
s’ anigo san vivlío
se stil krifó scholio.
Sto kíma su imerevo
sto pséma su alithevo
prin mas tilíksi i líthi
plékse to paramíthi.
|
