Πολλές φορές το έχω δει το ψέμα στη ζωή
γι’ αυτό λοιπόν και δεν μπορεί κανείς να μου κρυφτεί
το ψέμα σου αγάπη μου το ξέρω από καιρό
μονάχα που το θράσος σου με κάνει ν’ απορώ.
Πώς μου μιλάς, πώς με κοιτάς
απ’ τη στιγμή που δε με νιώθεις
και σταλιά δε μ’ αγαπάς
πώς μου μιλάς, πώς με φιλάς
να μ’ αγκαλιάζεις, έτσι δήθεν, πώς τολμάς.
Τι έχουν δει τα μάτια μου και τι δεν έχουν δει
τα λόγια αυτά που λες εσύ μου τα `χουν ξαναπεί
γιατί λοιπόν αγάπη μου δεν το ομολογείς
γιατί δεν παραδέχεσαι πως αδιαφορείς.
Πώς μου μιλάς, πως με κοιτάς
απ’ τη στιγμή που δε με νιώθεις
και σταλιά δε μ’ αγαπάς
πώς μου μιλάς, πώς με φιλάς
να μ’ αγκαλιάζεις, έτσι δήθεν, πώς τολμάς.
|
Pollés forés to écho di to pséma sti zoí
gi’ aftó lipón ke den bori kanis na mu krifti
to pséma su agápi mu to kséro apó keró
monácha pu to thrásos su me káni n’ aporó.
Pós mu milás, pós me kitás
ap’ ti stigmí pu de me nióthis
ke staliá de m’ agapás
pós mu milás, pós me filás
na m’ agkaliázis, étsi díthen, pós tolmás.
Ti échun di ta mátia mu ke ti den échun di
ta lógia aftá pu les esí mu ta `chun ksanapi
giatí lipón agápi mu den to omologis
giatí den paradéchese pos adiaforis.
Pós mu milás, pos me kitás
ap’ ti stigmí pu de me nióthis
ke staliá de m’ agapás
pós mu milás, pós me filás
na m’ agkaliázis, étsi díthen, pós tolmás.
|