Τ’ όνομά μου είναι Ρόζα.
Είμαι το τραγούδι της ψυχής
πάνω από τις στέγες των σπιτιών,
πέρ’ από τον άνεμο.
Θέλησα ν’ αλλάξω τον κόσμο.
Κι έγινα το τραγούδι,
για να σώσω τ’ όνειρο,
πέρ’ από τον άνεμο.
Ο πατέρας μου έλεγε:
‘’ Ρόζα, είσαι η θύελλα!”.
Η μητέρα μου έλεγε:
‘’ Ρόζα, είσαι το σύννεφο!”.
Τ’ αδέρφια μου φώναζαν:
‘’ Ρόζα, είσαι η Επανάσταση!”.
Κι έγινα η Ρόζα,
για να σώσω τ’ όνειρο.
Κι αγάπησα πολύ,
πίστεψα πολύ.
Δεν ανήκω πια σ’ αυτόν τον κόσμο.
Τ’ όνομά μου είναι Ρόζα.
Τ’ όνομά μου είναι Ρόζα.
|
T’ ónomá mu ine Róza.
Ime to tragudi tis psichís
páno apó tis stéges ton spitión,
pér’ apó ton ánemo.
Thélisa n’ allákso ton kósmo.
Ki égina to tragudi,
gia na sóso t’ óniro,
pér’ apó ton ánemo.
O patéras mu élege:
‘’ Róza, ise i thíella!”.
I mitéra mu élege:
‘’ Róza, ise to sínnefo!”.
T’ adérfia mu fónazan:
‘’ Róza, ise i Epanástasi!”.
Ki égina i Róza,
gia na sóso t’ óniro.
Ki agápisa polí,
pístepsa polí.
Den aníko pia s’ aftón ton kósmo.
T’ ónomá mu ine Róza.
T’ ónomá mu ine Róza.
|