|
Πες μου πως γίνεται αυτό
τώρα πως είναι δυνατόν
για την αγάπη μου εσύ να αμφιβάλλεις
Πρέπει να το παραδεχτείς
πως μακριά μου δεν μπορείς
πρέπει τα πράγματα στη θέση τους να βάλεις
Πες μου πως γίνεται αυτό
τώρα πως είναι δυνατόν
έτσι απλά να ξαναγίνουμε δυο ξένοι
έχω δυο μήνες να σε δω
και ένα πράγμα ομολογώ
πως κάθε μέρα μακριά σου με πεθαίνει
Ρωτάς ακόμα να σου πω
αν ξέχασα ή αν σ’ αγαπώ
μα θα στο πω μ’ ένα φιλί
μου έλειψες πολύ
Θα περιμένω να φανείς
ακόμα μία Κυριακή
να πάμε πάλι σινεμά να βγούμε έξω
να περπατήσουμε αγκαλιά
και να βραχούμε στη βροχή
εγώ δε θέλω απ’ την καρδιά σου να ’μαι απ’ έξω
Εσύ να μην ανησυχείς δίπλα σου θα ’μαι θα το δεις
εγώ μπορώ για την αγάπη να παλέψω
αντέχω πράγματα πολλά τον πόνο και τη μοναξιά
μα να μου φεύγεις δεν μπορώ να το αντέξω
|
Pes mu pos ginete aftó
tóra pos ine dinatón
gia tin agápi mu esí na amfivállis
Prépi na to paradechtis
pos makriá mu den boris
prépi ta prágmata sti thési tus na vális
Pes mu pos ginete aftó
tóra pos ine dinatón
étsi aplá na ksanaginume dio kséni
écho dio mínes na se do
ke éna prágma omologó
pos káthe méra makriá su me petheni
Rotás akóma na su po
an kséchasa í an s’ agapó
ma tha sto po m’ éna filí
mu élipses polí
Tha periméno na fanis
akóma mía Kiriakí
na páme páli sinemá na vgume ékso
na perpatísume agkaliá
ke na vrachume sti vrochí
egó de thélo ap’ tin kardiá su na ’me ap’ ékso
Esí na min anisichis dípla su tha ’me tha to dis
egó boró gia tin agápi na palépso
antécho prágmata pollá ton póno ke ti monaksiá
ma na mu fevgis den boró na to antékso
|
