|
Πήγε η ώρα εφτά τα τσιγάρα πολλά
στο τασάκι η στάχτη σαν βουνό
το ραδιόφωνο κλαίει
το ποτήρι μου λέει
πως θα μείνει και πάλι αδειανό
Πήγε οκτώ το πρωί στο μυαλό μια σιωπή
μου φωνάζει τόσο δυνατά
έχει πάει εννιά δεν αντέχω ξανά
να με πιάσουν πάλι κλάματα
Σ’ αγαπάω αλλά σου ζητάω πολλά
ίσως γιατί δεν μπορώ
να πονάω μια ζωή να σου δίνω ψυχή
και να παίρνω δανεικό κορμί
Σ’ αγαπάω αλλά σου ζητάω πολλά
ίσως γιατί σου ’δωσα
και θα δώσω ξανά όλα πάρ’ τα
μοναχά δώσ’ μου εσένα για αντάλλαγμα
Πήγε η ώρα εφτά πως πονάει η μοναξιά
το δωμάτιο είναι σκοτεινό
ο καπνός τριγυρνάει λες και σ’ αναζητάει
αχ να σ’ έβλεπα έστω ένα λεπτό
Πήγε οκτώ το πρωί και με μελαγχολεί
άρχισε η πόλη να ξυπνάει
μάταια προσπαθώ λίγο να κοιμηθώ
μα σε σένα η σκέψη μου γυρνάει
Σ’ αγαπάω αλλά σου ζητάω πολλά
ίσως γιατί δεν μπορώ
να πονάω μια ζωή να σου δίνω ψυχή
και να παίρνω δανεικό κορμί
Σ’ αγαπάω αλλά σου ζητάω πολλά
ίσως γιατί σου ’δωσα
και θα δώσω ξανά όλα πάρ’ τα
μοναχά δώσ’ μου εσένα για αντάλλαγμα
|
Píge i óra eftá ta tsigára pollá
sto tasáki i stáchti san vunó
to radiófono klei
to potíri mu léi
pos tha mini ke páli adianó
Píge októ to pri sto mialó mia siopí
mu fonázi tóso dinatá
échi pái enniá den antécho ksaná
na me piásun páli klámata
S’ agapáo allá su zitáo pollá
ísos giatí den boró
na ponáo mia zoí na su díno psichí
ke na perno danikó kormí
S’ agapáo allá su zitáo pollá
ísos giatí su ’dosa
ke tha dóso ksaná óla pár’ ta
monachá dós’ mu eséna gia antállagma
Píge i óra eftá pos ponái i monaksiá
to domátio ine skotinó
o kapnós trigirnái les ke s’ anazitái
ach na s’ évlepa ésto éna leptó
Píge októ to pri ke me melagcholi
árchise i póli na ksipnái
mátea prospathó lígo na kimithó
ma se séna i sképsi mu girnái
S’ agapáo allá su zitáo pollá
ísos giatí den boró
na ponáo mia zoí na su díno psichí
ke na perno danikó kormí
S’ agapáo allá su zitáo pollá
ísos giatí su ’dosa
ke tha dóso ksaná óla pár’ ta
monachá dós’ mu eséna gia antállagma
|
