Είναι στιγμές που πνίγομαι και θέλω να ξεφύγω
που σε κοιτώ και νιώθω ότι είμαστε εχθροί
κι άλλες φορές που θέλω αγκαλιά μου να σε σφίξω
και να σου πω πως είσαι εσύ για μένα η ζωή
Και σ’ αγαπώ πιο πάνω από μένα σ’ αγαπώ
και ότι κι αν μου λένε αδιαφορώ
δεν ξέρω αν είναι λάθος ή σωστό
εσύ είσαι η ζωή μου σ’ αγαπώ
Πολλές φορές αισθάνομαι στα όρια να φτάνω
είναι στιγμές που νιώθω ότι θέλω να πεθάνω
ψάχνω να βρω τη δύναμη για να σε ξεπεράσω
θα τρελαθώ αν έρθει η στιγμή που θα σε χάσω
Και σ’ αγαπώ πιο πάνω από μένα σ’ αγαπώ
και ότι κι αν μου λένε αδιαφορώ
δεν ξέρω αν είναι λάθος ή σωστό
εσύ είσαι η ζωή μου σ’ αγαπώ
|
Ine stigmés pu pnígome ke thélo na ksefígo
pu se kitó ke niótho óti imaste echthri
ki álles forés pu thélo agkaliá mu na se sfíkso
ke na su po pos ise esí gia ména i zoí
Ke s’ agapó pio páno apó ména s’ agapó
ke óti ki an mu léne adiaforó
den kséro an ine láthos í sostó
esí ise i zoí mu s’ agapó
Pollés forés esthánome sta ória na ftáno
ine stigmés pu niótho óti thélo na petháno
psáchno na vro ti dínami gia na se kseperáso
tha trelathó an érthi i stigmí pu tha se cháso
Ke s’ agapó pio páno apó ména s’ agapó
ke óti ki an mu léne adiaforó
den kséro an ine láthos í sostó
esí ise i zoí mu s’ agapó
|