Πάω στο σχολείο και με ρωτούν,
δάσκαλοι, δασκάλες με χειρουργούν,
πού την πας, παιδί μου, τη δουλειά,
παιδεία, αποστείρωση και αναισθητικά.
Μαθαίνω ν’ αγοράζω αγάπη της στιγμής,
μέσα από το βάραθρο μιας άλλης ενοχής,
έρχονται και φεύγουν τρύπιες εποχές,
έχω στίχο ακάλυπτο σαν τους ποιητές.
Πέφτω στους υφάλους της πολιτικής,
σπάω τον καθρέφτη της εξεταστικής,
έχω και ταξίμια για προοδευτικούς,
έχω ολισθήματα για οπισθοδρομικούς.
Τρέχω σε αδιέξοδο και ασφικτυώ,
κάποιοι με φωνάζουν μέσα απ’ το βωμό,
νιώθω μια θυσία δίχως τελειωμό,
είμαι μόνος, άκυρος, δίχως κωδικό.
Σας βαρέθηκα, τους βαρέθηκα,
τους βαρέθηκα, σας βαρέθηκα.
Βγαίνω από το κόμα με διαγραφή,
πάω για απόψυξη ιδεολογική,
γράφω δυο συνθήματα για παρηγοριά,
ένας μου την πέφτει για το Σακαφλιά.
Πελάτες της ομίχλης ζεϊμπέκικα ζητούν,
τραγούδια τηλεόρασης μήπως και τη βρουν,
λόγιοι και ποιητές παράξενα σιωπούν,
τα χρόνια να κυλάνε, στα δανεικά ορμούν.
Γίνεται σκοτάδι, κλείνει η σκηνή,
μια φωνή υπόσχεται κάπως σοβαρή,
γεννιέμαι και πεθαίνω στον ύπνο το βαθύ,
έχω όμως τρέλα που με συντηρεί.
Έχω μεγαλώσει με τρύπια μουσική,
στο λειψό τραγούδι που οχλαγωγεί,
κι όσο κι αν προσπάθησα να αποσυνδεθώ,
ρίχνω γκάζια του χαμού και ξαναλειτουργώ.
Σας βαρέθηκα, τους βαρέθηκα,
τους βαρέθηκα, σας βαρέθηκα.
|
Páo sto scholio ke me rotun,
dáskali, daskáles me chirurgun,
pu tin pas, pedí mu, ti duliá,
pedia, apostirosi ke anesthitiká.
Matheno n’ agorázo agápi tis stigmís,
mésa apó to várathro mias állis enochís,
érchonte ke fevgun trípies epochés,
écho stícho akálipto san tus piités.
Péfto stus ifálus tis politikís,
spáo ton kathréfti tis eksetastikís,
écho ke taksímia gia proodeftikus,
écho olisthímata gia opisthodromikus.
Trécho se adiéksodo ke asfiktió,
kápii me fonázun mésa ap’ to vomó,
niótho mia thisía díchos teliomó,
ime mónos, ákiros, díchos kodikó.
Sas varéthika, tus varéthika,
tus varéthika, sas varéthika.
Ogeno apó to kóma me diagrafí,
páo gia apópsiksi ideologikí,
gráfo dio sinthímata gia parigoriá,
énas mu tin péfti gia to Sakafliá.
Pelátes tis omíchlis zeibékika zitun,
tragudia tileórasis mípos ke ti vrun,
lógii ke piités paráksena siopun,
ta chrónia na kiláne, sta daniká ormun.
Ginete skotádi, klini i skiní,
mia foní ipóschete kápos sovarí,
genniéme ke petheno ston ípno to vathí,
écho ómos tréla pu me sintiri.
Έcho megalósi me trípia musikí,
sto lipsó tragudi pu ochlagogi,
ki óso ki an prospáthisa na aposindethó,
ríchno gkázia tu chamu ke ksanaliturgó.
Sas varéthika, tus varéthika,
tus varéthika, sas varéthika.
|