Σε πεθύμησα πολύ…
Να σε διαγράψω επίμονα προσπάθησα πολύ
Όμως στάθηκε αδύνατον να κάνω την αρχή
Με τρεις λέξεις την αντέχω τη σιωπή
Σε πεθύμησα πολύ…
Είναι αδύνατον να φύγει πια η γεύση απ’ το φιλί
Όλο τρέχω μακριά σου κι όλο ψάχνω επιστροφή
Μ’ ένα σ’ αγαπώ σπασμένο στη βροχή…
Όμως μέσα μου μάλλον στέγνωσα
Μάλλον έδωσα, όσα έδωσα
Ας με πόνεσες, ας μη νίκησα
Σήμερα έτσι απλά όπως ξύπνησα, σε πεθύμησα..!
Σε πεθύμησα πολύ…
Η αγκαλιά σου μία πόρτα που την άφησες κλειστή
Είμαι απ’ έξω σου φωνάζω ότι έχω θέση εκεί
Μ’ ένα σ’ αγαπώ σπασμένο στη βροχή…
Όμως μέσα μου μάλλον στέγνωσα
Μάλλον έδωσα, όσα έδωσα
Ας με πόνεσες, ας μη νίκησα
Σήμερα έτσι απλά όπως ξύπνησα, σε πεθύμησα..!
Όμως μέσα μου μάλλον στέγνωσα
Μάλλον έδωσα, όσα έδωσα
Στην καρδιά μου πια δε βασίζομαι
Τόσα χρόνια από αυτή βασανίζομαι
Είπα τέρμα πια μα δεν τήρησα
Την υπόσχεση και μαρτύρησα
Ας με πόνεσες, ας μη νίκησα
Σήμερα έτσι απλά όπως ξύπνησα, σε πεθύμησα..!
|
Se pethímisa polí…
Na se diagrápso epímona prospáthisa polí
Όmos státhike adínaton na káno tin archí
Me tris léksis tin antécho ti siopí
Se pethímisa polí…
Ine adínaton na fígi pia i gefsi ap’ to filí
Όlo trécho makriá su ki ólo psáchno epistrofí
M’ éna s’ agapó spasméno sti vrochí…
Όmos mésa mu mállon stégnosa
Mállon édosa, ósa édosa
As me póneses, as mi níkisa
Símera étsi aplá ópos ksípnisa, se pethímisa..!
Se pethímisa polí…
I agkaliá su mía pórta pu tin áfises klistí
Ime ap’ ékso su fonázo óti écho thési eki
M’ éna s’ agapó spasméno sti vrochí…
Όmos mésa mu mállon stégnosa
Mállon édosa, ósa édosa
As me póneses, as mi níkisa
Símera étsi aplá ópos ksípnisa, se pethímisa..!
Όmos mésa mu mállon stégnosa
Mállon édosa, ósa édosa
Stin kardiá mu pia de vasízome
Tósa chrónia apó aftí vasanízome
Ipa térma pia ma den tírisa
Tin ipóschesi ke martírisa
As me póneses, as mi níkisa
Símera étsi aplá ópos ksípnisa, se pethímisa..!
|