Είπες θα `ρθεις έτσι απλά για να σε δω
κι είχες δυο δάκρυα καρφωμένα μες στα μάτια
τι να σκεφτώ να φανταστώ
πως μια κουβέντα σου θα μ’ έκανε κομμάτια
Κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
γεύτηκα σε μια βραδιά και ζωή και θάνατο
κι έβριζα και φώναζα κοίτα τι απέμεινε
μια αγάπη θρύψαλα και συντρίμμια έγινε
το πρωί τα μάζεψε ένα σκουπιδιάρικο
κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
Είπες θα `ρθεις έτσι απλά για να σε δω
και έπαιζες μες στο χέρι μια καρδιά σαν κέρμα
που να προλάβω να σωθώ
μια λέξη μια λαβωματιά κι ήρθε το τέρμα
Κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
γεύτηκα σε μια βραδιά και ζωή και θάνατο
κι έβριζα και φώναζα κοίτα τι απέμεινε
μια αγάπη θρύψαλα και συντρίμμια έγινε
το πρωί τα μάζεψε ένα σκουπιδιάρικο
κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
Κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
γεύτηκα σε μια βραδιά και ζωή και θάνατο
κι έβριζα και φώναζα κοίτα τι απέμεινε
μια αγάπη θρύψαλα και συντρίμμια έγινε
το πρωί τα μάζεψε ένα σκουπιδιάρικο
κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
|
Ipes tha `rthis étsi aplá gia na se do
ki iches dio dákria karfoména mes sta mátia
ti na skeftó na fantastó
pos mia kuvénta su tha m’ ékane kommátia
Ki évriza ke fónaza ine kríma ki ádiko
geftika se mia vradiá ke zoí ke thánato
ki évriza ke fónaza kita ti apémine
mia agápi thrípsala ke sintrímmia égine
to pri ta mázepse éna skupidiáriko
ki évriza ke fónaza ine kríma ki ádiko
Ipes tha `rthis étsi aplá gia na se do
ke épezes mes sto chéri mia kardiá san kérma
pu na prolávo na sothó
mia léksi mia lavomatiá ki írthe to térma
Ki évriza ke fónaza ine kríma ki ádiko
geftika se mia vradiá ke zoí ke thánato
ki évriza ke fónaza kita ti apémine
mia agápi thrípsala ke sintrímmia égine
to pri ta mázepse éna skupidiáriko
ki évriza ke fónaza ine kríma ki ádiko
Ki évriza ke fónaza ine kríma ki ádiko
geftika se mia vradiá ke zoí ke thánato
ki évriza ke fónaza kita ti apémine
mia agápi thrípsala ke sintrímmia égine
to pri ta mázepse éna skupidiáriko
ki évriza ke fónaza ine kríma ki ádiko
|