Εσύ που χάνεσαι
και δεν αισθάνεσαι
αυτά που μου συμβαίνουν
Σ’ ήθελα να `ρχόσουνα εδώ
Να σ’ αγκαλιάσω να σε δω
δροσιά τα χείλη μου προσμένουν
Στιγμές καίνε φωτιές μες στο κορμί μου
και από τα χείλη σου κρεμιέται η ζωή μου
Στιγμές χάνεται λες η λογική μου
και σε λατρεύω ψεύτη και υποκριτή μου
Εσύ που έρχεσαι
όταν με σκέφτεσαι
κι εγώ σε λαχταράω
Γιατί δεν ήρθες να χαρείς
το πως περνάω για να δεις
χωρίς εσένα που αγαπάω
|
Esí pu chánese
ke den esthánese
aftá pu mu simvenun
S’ íthela na `rchósuna edó
Na s’ agkaliáso na se do
drosiá ta chili mu prosménun
Stigmés kene fotiés mes sto kormí mu
ke apó ta chili su kremiéte i zoí mu
Stigmés chánete les i logikí mu
ke se latrevo psefti ke ipokrití mu
Esí pu érchese
ótan me skéftese
ki egó se lachtaráo
Giatí den írthes na charis
to pos pernáo gia na dis
chorís eséna pu agapáo
|