Δυο φιλιά σου κι ένα χάδι
ένα πικραμένο βράδυ
μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη.
Παραδόθηκα σε σένα,
δε λογάριασα κανένα
κι είπα τώρα ό,τι θέλει ας γίνει.
Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.
Πως την έπαθα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο ότι υποφέρω
όλη νύχτα πάνω στο κρεβάτι,
να ζητάω, για φαντάσου,
τα παράνομα φιλιά σου
και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.
Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.
Όμως σκέπτομαι για λίγο
να καθίσω ή να φύγω,
αφού ξέρω απ’ τους δυο μας τι θα μείνει.
Να ποιο θα `ναι το φινάλε,
πόνοι, δάκρυα και βάλε,
μα θα μείνω κι ό,τι θέλει ας γίνει.
Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.
|
Dio filiá su ki éna chádi
éna pikraméno vrádi
mu taráksan tis psichís mu ti galíni.
Paradóthika se séna,
de logáriasa kanéna
ki ipa tóra ó,ti théli as gini.
Si mu chárakses poria,
esí glikiá, esí glikiá mu amartía.
Pos tin épatha den kséro,
kséro móno óti ipoféro
óli níchta páno sto kreváti,
na zitáo, gia fantásu,
ta paránoma filiá su
ke na min boró na kliso máti.
Si mu chárakses poria,
esí glikiá, esí glikiá mu amartía.
Όmos sképtome gia lígo
na kathíso í na fígo,
afu kséro ap’ tus dio mas ti tha mini.
Na pio tha `ne to finále,
póni, dákria ke vále,
ma tha mino ki ó,ti théli as gini.
Si mu chárakses poria,
esí glikiá, esí glikiá mu amartía.
|