Ξαναγυρνώ στους ίδιους δρόμους
κι όμως δε μένω πια εδώ.
Με χαλασμένους μετρονόμους
ό, τι αγάπησα μετρώ.
Ήρεμα όλα κι όμως κινούνται
για να αγγίζουν όσους θυμούνται.
Πόσο κοστίζει να ’ναι το σώμα
μόνο του πάντα, μόνο του ακόμα.
Σ’ ένα μετρό συνεπιβάτες
σε διαδρομές νυχτερινές,
νόμιμοι και λαθρεπιβάτες
στης ίδιας νύχτας τις στοές.
Ήρεμα όλα κι όμως κινούνται
για να αγγίζουν όσους θυμούνται.
Πόσο κοστίζει να ’ναι το σώμα
μόνο του πάντα, μόνο του ακόμα.
|
Ksanagirnó stus ídius drómus
ki ómos de méno pia edó.
Me chalasménus metronómus
ó, ti agápisa metró.
Ήrema óla ki ómos kinunte
gia na angizun ósus thimunte.
Póso kostízi na ’ne to sóma
móno tu pánta, móno tu akóma.
S’ éna metró sinepivátes
se diadromés nichterinés,
nómimi ke lathrepivátes
stis ídias níchtas tis stoés.
Ήrema óla ki ómos kinunte
gia na angizun ósus thimunte.
Póso kostízi na ’ne to sóma
móno tu pánta, móno tu akóma.
|