|
Ναι μ’ αρέσει η βροχή πάντα μου άρεσε
Πάντα τα γκρίζα ερωτευόμουνα τοπία.
Κι όλοι πιστεύουνε η τρέλα πως με βάρεσε
Ή έχω πέσει σε βαριά μελαγχολία.
Γιατί στους δρόμους βγαίνω πάντα όταν βρέχει
Γίνομαι μούσκεμα μ’ αρέσει να κρυώνω,
Κι ενώ απ’ τη λογική αυτό πολύ απέχει,
Κοιτάω ψηλά κι εκεί τα χέρια μου απλώνω.
Και με ρωτάνε αν μιλάω με τον Θεό
Μα εγώ δε θέλω σε κανέναν να μιλάω
Με τις σταγόνες θέλω μόνο να πλυθώ
Έτσι αγαπάω κι απ΄ τη μιζέρια ξεκολλάω
Και με κοιτούν απορημένοι ή σιωπηλοί
Γιατί αγαπώ αυτό που μίσησαν εκείνοι,
Γιατί εγώ κι όλοι του κόσμου οι τρελοί
Την βολεμένη τους τους λασπώσαμε γαλήνη.
‘Όχι. Μην λυπηθείς για τη βρεγμένη μου ψυχή
Να την πειράξει πια κανείς δεν θα μπορέσει
Δεν θα με κάνουν να μισήσω τη βροχή
Εγώ, Θα κάνω τη βροχή σ’ αυτούς να αρέσει.
Και με ρωτάνε αν μιλάω με τον Θεό
Μα εγώ δε θέλω σε κανέναν να μιλάω
Με τις σταγόνες θέλω μόνο να πλυθώ
Έτσι αγαπάω κι απ΄ τη μιζέρια ξεκολλάω
Και με κοιτούν απορημένοι ή σιωπηλοί
Γιατί αγαπώ αυτό που μίσησαν εκείνοι,
Γιατί εγώ κι όλοι του κόσμου οι τρελοί
Την βολεμένη τους τους λασπώσαμε γαλήνη.
|
Ne m’ arési i vrochí pánta mu árese
Pánta ta gkríza erotevómuna topía.
Ki óli pistevune i tréla pos me várese
Ή écho pési se variá melagcholía.
Giatí stus drómus vgeno pánta ótan vréchi
Ginome muskema m’ arési na krióno,
Ki enó ap’ ti logikí aftó polí apéchi,
Kitáo psilá ki eki ta chéria mu aplóno.
Ke me rotáne an miláo me ton Theó
Ma egó de thélo se kanénan na miláo
Me tis stagónes thélo móno na plithó
Έtsi agapáo ki ap΄ ti mizéria ksekolláo
Ke me kitun aporiméni í siopili
Giatí agapó aftó pu mísisan ekini,
Giatí egó ki óli tu kósmu i treli
Tin voleméni tus tus laspósame galíni.
‘Όchi. Min lipithis gia ti vregméni mu psichí
Na tin piráksi pia kanis den tha borési
Den tha me kánun na misíso ti vrochí
Egó, Tha káno ti vrochí s’ aftus na arési.
Ke me rotáne an miláo me ton Theó
Ma egó de thélo se kanénan na miláo
Me tis stagónes thélo móno na plithó
Έtsi agapáo ki ap΄ ti mizéria ksekolláo
Ke me kitun aporiméni í siopili
Giatí agapó aftó pu mísisan ekini,
Giatí egó ki óli tu kósmu i treli
Tin voleméni tus tus laspósame galíni.
|
