Σ’ έναν τόπο που όλα μου πάνε στραβά
που κανείς δε με κάνει περήφανο πια
το μυαλό μου πηγαίνει σε κάποια παιδιά
στα παιδιά που μου ‘δωσαν ελπίδα ξανά
Υποκλίσου Ελλάς
στα παιδιά της φωτιάς
στα παιδιά που γεννάς
στα παιδιά που ξεχνάς
Σ’ έναν τόπο που μοιάζει με έρημη γη
το παρόν θα ξεχάσω που αιμορραγεί
και το χέρι θα σφίξω σε κάποια παιδιά
που μονάχα εκείνα μου `δωσαν χαρά
Υποκλίσου Ελλάς
στα παιδιά της φωτιάς
στα παιδιά που γεννάς
στα παιδιά που ξεχνάς
|
S’ énan tópo pu óla mu páne stravá
pu kanis de me káni perífano pia
to mialó mu pigeni se kápia pediá
sta pediá pu mu ‘dosan elpída ksaná
Ipoklísu Ellás
sta pediá tis fotiás
sta pediá pu gennás
sta pediá pu ksechnás
S’ énan tópo pu miázi me érimi gi
to parón tha ksecháso pu emorragi
ke to chéri tha sfíkso se kápia pediá
pu monácha ekina mu `dosan chará
Ipoklísu Ellás
sta pediá tis fotiás
sta pediá pu gennás
sta pediá pu ksechnás
|