Όποιο δρόμο και να πάρω,
σ’ όποια γη, σ’ όποια γη και να βρεθώ,
με κυνηγάν, αγάπη μου,
με κυνηγάν τα μάτια σου,
δεν έχω πια, δεν έχω πια που να σταθώ.
Τα σύννεφα τυλίγουνε
στα μαύρα την καρδιά μου
και σαν βροχή, ψιλή βροχή,
και σαν βροχή στάζουν τα δάκρυα μου.
Όποιο δρόμο και να πάρω,
σ’ όποια γη, σ’ όποια γη και να βρεθώ,
με κυνηγάν, αγάπη μου,
με κυνηγάν τα μάτια σου,
δεν έχω πια, δεν έχω πια πού να σταθώ.
Τα σύννεφα τυλίγουνε
στα μαύρα την καρδιά μου
και σαν βροχή, ψιλή βροχή,
και σαν βροχή στάζουν τα δάκρυα μου.
|
Όpio drómo ke na páro,
s’ ópia gi, s’ ópia gi ke na vrethó,
me kinigán, agápi mu,
me kinigán ta mátia su,
den écho pia, den écho pia pu na stathó.
Ta sínnefa tilígune
sta mavra tin kardiá mu
ke san vrochí, psilí vrochí,
ke san vrochí stázun ta dákria mu.
Όpio drómo ke na páro,
s’ ópia gi, s’ ópia gi ke na vrethó,
me kinigán, agápi mu,
me kinigán ta mátia su,
den écho pia, den écho pia pu na stathó.
Ta sínnefa tilígune
sta mavra tin kardiá mu
ke san vrochí, psilí vrochí,
ke san vrochí stázun ta dákria mu.
|