Τα χρόνια που μου έπιαναν τον κώλο
Τα είδα από μπροστά μου να περνούν
Εσύ να δένεις το σκυλί του κόσμου
Και ο μαύρος θίασος τη ζωή σου να ζητά
Φυγάς θεόθεν και αλήτης
Είμαι εδώ και ο χορός καλά κρατεί
Οι άλλοι χτυπάν τα χέρια τους στην κάσα
Καμιά φωνή από μέσα μου δεν ηχεί
Κι είναι εδώ αγαπημένε όλοι
Πουτάνες, λόγιοι, ιστορικοί
Οι ντόκτωρ Μάρκετινγκ μ’ ένα κοράκι
Τον τροβαδούρο της κακιάς στιγμής
Κι ενώ εκείνοι μπαίνουνε στο χώμα
Και θάβουν ο ένας τον άλλον στα ρηχά
Εσύ γελάς, τα νέα μου δείχνεις χρόνια
Τον κώλο μου που θέλουνε ξανά
|
Ta chrónia pu mu épianan ton kólo
Ta ida apó brostá mu na pernun
Esí na dénis to skilí tu kósmu
Ke o mavros thíasos ti zoí su na zitá
Figás theóthen ke alítis
Ime edó ke o chorós kalá krati
I álli chtipán ta chéria tus stin kása
Kamiá foní apó mésa mu den ichi
Ki ine edó agapiméne óli
Putánes, lógii, istoriki
I ntóktor Márketingk m’ éna koráki
Ton trovaduro tis kakiás stigmís
Ki enó ekini benune sto chóma
Ke thávun o énas ton állon sta richá
Esí gelás, ta néa mu dichnis chrónia
Ton kólo mu pu thélune ksaná
|