|
Στα δακρυσμένα μάτια σου χαμένους κόσμους είδα
Σ’ έρημες πόλεις, σαν σκιά, απ’ την πνοή σου πήρα
Θα σε θυμάμαι να πεθαίνεις, κάθε φορά που εγώ σ’ αγγίζω
Θα σε γεμίζω μ’ αναμνήσεις
Θα σου εξηγώ
Θέλω απόψε πάλι να σε δω,
δε μου φτάνει να σε νοσταλγώ
Θέλω απόψε πάλι να σε δω,
δε μου φτάνει να σε νοσταλγώ
Στα φλογισμένα μάτια σου τις σκέψεις μου θα καίω
Και σαν αλήτης θα γυρνώ, με ξέχασες θα λέω
Θα σε θυμάμαι να πεθαίνεις, κάθε φορά που εγώ σ’ αγγίζω
Θα σε γεμίζω μ’ αναμνήσεις
Θα σου εξηγώ
Θέλω απόψε πάλι να σε δω,
δε μου φτάνει να σε νοσταλγώ
Θέλω απόψε πάλι να σε δω,
δε μου φτάνει να σε νοσταλγώ
Θέλω απόψε πάλι να σε δω,
δε μου φτάνει να σε νοσταλγώ
Θέλω απόψε πάλι να σε δω,
δε μου φτάνει να σε νοσταλγώ
|
Sta dakrisména mátia su chaménus kósmus ida
S’ érimes pólis, san skiá, ap’ tin pnoí su píra
Tha se thimáme na pethenis, káthe forá pu egó s’ angizo
Tha se gemízo m’ anamnísis
Tha su eksigó
Thélo apópse páli na se do,
de mu ftáni na se nostalgó
Thélo apópse páli na se do,
de mu ftáni na se nostalgó
Sta flogisména mátia su tis sképsis mu tha keo
Ke san alítis tha girnó, me kséchases tha léo
Tha se thimáme na pethenis, káthe forá pu egó s’ angizo
Tha se gemízo m’ anamnísis
Tha su eksigó
Thélo apópse páli na se do,
de mu ftáni na se nostalgó
Thélo apópse páli na se do,
de mu ftáni na se nostalgó
Thélo apópse páli na se do,
de mu ftáni na se nostalgó
Thélo apópse páli na se do,
de mu ftáni na se nostalgó
|
