|
Και ξαφνικά μελαγχολία
μοιάζει το σπίτι φυλακή
όλα μια πλήξη μια ανία
αγάπη που ’γινε πληγή
σύννεφο που’φερε βροχή
Έχει αδειάσει το μυαλό μου
δεν ξέρω πια τι να σκεφτώ
τσιγάρο το παράπονό μου
ένα παράπονο πικρό
κι εσύ στα χείλη μου ποτό
Θέλω να ξέρεις είναι ατέλειωτες οι νύχτες που περνώ
θέλω να ξέρεις χίλιες σκέψεις μου τρυπάνε το μυαλό
πόσο μου λείπεις αν το ήξερες θα ήσουνα εδώ
καρδιά μου όπου κι αν είσαι να το ξέρεις
πως ακόμα σ’ αγαπώ
Και ξαφνικά όλα αλλάζουν
το γέλιο γίνεται σιωπή
όσα αγάπησα φωνάζουν
και στη ματιά μου είσαι εσύ
σύννεφο είσαι ή βροχή
Μια στάλα έγινε ο κόσμος
και δε χωράω πουθενά
νιώθω πως έχω μείνει μόνος
στης μοναξιάς την αγκαλιά
πού πήγαν όλοι ξαφνικά
Θέλω να ξέρεις είναι ατέλειωτες οι νύχτες που περνώ
θέλω να ξέρεις χίλιες σκέψεις μου τρυπάνε το μυαλό
πόσο μου λείπεις αν το ήξερες θα ήσουνα εδώ
καρδιά μου όπου κι αν είσαι να το ξέρεις
πως ακόμα σ’ αγαπώ
|
Ke ksafniká melagcholía
miázi to spíti filakí
óla mia plíksi mia anía
agápi pu ’gine pligí
sínnefo pu’fere vrochí
Έchi adiási to mialó mu
den kséro pia ti na skeftó
tsigáro to paráponó mu
éna parápono pikró
ki esí sta chili mu potó
Thélo na kséris ine atéliotes i níchtes pu pernó
thélo na kséris chílies sképsis mu tripáne to mialó
póso mu lipis an to íkseres tha ísuna edó
kardiá mu ópu ki an ise na to kséris
pos akóma s’ agapó
Ke ksafniká óla allázun
to gélio ginete siopí
ósa agápisa fonázun
ke sti matiá mu ise esí
sínnefo ise í vrochí
Mia stála égine o kósmos
ke de choráo puthená
niótho pos écho mini mónos
stis monaksiás tin agkaliá
pu pígan óli ksafniká
Thélo na kséris ine atéliotes i níchtes pu pernó
thélo na kséris chílies sképsis mu tripáne to mialó
póso mu lipis an to íkseres tha ísuna edó
kardiá mu ópu ki an ise na to kséris
pos akóma s’ agapó
|
