Το ξέρω πως ποτέ μου δε σ’ αγάπησα
αγκάλιαζα εκείνον στο κορμί σου
και τα φιλιά ακόμη που σου χάριζα
κρυφά εκείνος τα ‘παιρνε θυμήσου
το ξέρω ότι και συ δε με ερωτεύτηκες
στα χάδια μου σκεφτόσουν άλλη αγάπη
κι απ’ τη μοναξιά σου παγιδεύτηκες
και εγώ ήμουν το λάθος απ’ τα λάθη
Τι απομένει…
Τώρα που νιώθουμε απόμακροι και ξένοι
τώρα που νιώθουμε αδύναμοι και μόνοι
τώρα που η αλήθεια
αυτό το θέατρο τελειώνει
τι απομένει…
Το ξέρω πως δε βρήκα ό,τι ήθελα
δεν ήσουν ποτέ το ΄΄κάτι άλλο΄΄
στα μάτια σου δυο άλλα μάτια γύρευα
κι αυτό ήταν λάθος μου μεγάλο
το ξέρω πως κι συ δε με ερωτεύτηκες
στα χάδια μου σκεφτόσουν άλλη αγάπη
κι απ’ τη μοναξιά σου παγιδεύτηκες
και εγώ ήμουν το λάθος απ’ τα λάθη
|
To kséro pos poté mu de s’ agápisa
agkáliaza ekinon sto kormí su
ke ta filiá akómi pu su cháriza
krifá ekinos ta ‘perne thimísu
to kséro óti ke si de me eroteftikes
sta chádia mu skeftósun álli agápi
ki ap’ ti monaksiá su pagideftikes
ke egó ímun to láthos ap’ ta láthi
Ti apoméni…
Tóra pu nióthume apómakri ke kséni
tóra pu nióthume adínami ke móni
tóra pu i alíthia
aftó to théatro telióni
ti apoméni…
To kséro pos de vríka ó,ti íthela
den ísun poté to ΄΄káti állo΄΄
sta mátia su dio álla mátia gireva
ki aftó ítan láthos mu megálo
to kséro pos ki si de me eroteftikes
sta chádia mu skeftósun álli agápi
ki ap’ ti monaksiá su pagideftikes
ke egó ímun to láthos ap’ ta láthi
|