Τα γεγονότα της ζωής
αποδεικνύουν ότι ζεις μόνο για σένα,
χάνεται ο δρόμος της καρδιάς
κι εγώ σε ψάχνω κάπου εκεί απελπισμένα,
θέλω στα μάτια σου να δω
λίγη συγκίνηση γι’ αυτό που μας συμβαίνει,
να σε φυλάει ο Θεός,
όταν στους δύο ένας τρίτος επεμβαίνει.
Τι να τα κάνω αυτά που έχω,
όταν εσύ είσαι αλλού,
έχει μαυρίσει ο ουρανός και δεν αντέχω,
δεν αγοράζεται η αγάπη
μ’ όλο το χρήμα του Θεού,
τι να τα κάνω αυτά που έχω όταν δε σ’ έχω.
Έγιναν όλα ένα πρωί
παλιές δεκάρες τρυπημένες μες στη μέση,
πήρε η αγάπη αναβολή,
πάει, τρελάθηκε, μα έτσι της αρέσει,
τώρα για σένα είμ’ εχθρός,
έριξε, βλέπεις, ο Θεός το ξαφνικό του,
και για να είν’ όλα καλά,
θέλει ο πόνος μου, κι αυτός, το μερτικό του.
Τι να τα κάνω αυτά που έχω,
όταν εσύ είσαι αλλού,
έχει μαυρίσει ο ουρανός και δεν αντέχω,
δεν αγοράζεται η αγάπη
μ’ όλο το χρήμα του Θεού,
τι να τα κάνω αυτά που έχω όταν δε σ’ έχω.
|
Ta gegonóta tis zoís
apodikníun óti zis móno gia séna,
chánete o drómos tis kardiás
ki egó se psáchno kápu eki apelpisména,
thélo sta mátia su na do
lígi sigkínisi gi’ aftó pu mas simveni,
na se filái o Theós,
ótan stus dío énas trítos epemveni.
Ti na ta káno aftá pu écho,
ótan esí ise allu,
échi mavrísi o uranós ke den antécho,
den agorázete i agápi
m’ ólo to chríma tu Theu,
ti na ta káno aftá pu écho ótan de s’ écho.
Έginan óla éna pri
paliés dekáres tripiménes mes sti mési,
píre i agápi anavolí,
pái, treláthike, ma étsi tis arési,
tóra gia séna im’ echthrós,
érikse, vlépis, o Theós to ksafnikó tu,
ke gia na in’ óla kalá,
théli o pónos mu, ki aftós, to mertikó tu.
Ti na ta káno aftá pu écho,
ótan esí ise allu,
échi mavrísi o uranós ke den antécho,
den agorázete i agápi
m’ ólo to chríma tu Theu,
ti na ta káno aftá pu écho ótan de s’ écho.
|