Εσύ μου έλεγες θυμήσου
κι εγώ στο κύμα της φωνής σου έγινα πλοίο
και σαλπάρισα ξανά
Πήγα μακριά στα περασμένα
σε περιγιάλια ξεχασμένα
όμορφα χρόνια δεν υπήρχαν πουθενά
Τι τα θέλεις λοιπόν
είναι το παρελθόν
ένα κύμα που χτύπησε άγριο
Και το σήμερα να μια πληγή που πονά
μίλησέ μου λοιπόν για το αύριο
Εσύ μου έλεγες θυμήσου
κι εγώ ταξίδεψα με πλοίο τη φωνή σου
στην ανάμνηση ξανά
Και είδα παντού μόνο σκοτάδια
νεκρές ελπίδες και ναυάγια
όμορφα χρόνια δεν υπήρχαν πουθενά
Τι τα θέλεις λοιπόν
είναι το παρελθόν
ένα κύμα που χτύπησε άγριο
Και το σήμερα να μια πληγή που πονά
μίλησέ μου λοιπόν για το αύριο
|
Esí mu éleges thimísu
ki egó sto kíma tis fonís su égina plio
ke salpárisa ksaná
Píga makriá sta perasména
se perigiália ksechasména
ómorfa chrónia den ipírchan puthená
Ti ta thélis lipón
ine to parelthón
éna kíma pu chtípise ágrio
Ke to símera na mia pligí pu poná
mílisé mu lipón gia to avrio
Esí mu éleges thimísu
ki egó taksídepsa me plio ti foní su
stin anámnisi ksaná
Ke ida pantu móno skotádia
nekrés elpídes ke nafágia
ómorfa chrónia den ipírchan puthená
Ti ta thélis lipón
ine to parelthón
éna kíma pu chtípise ágrio
Ke to símera na mia pligí pu poná
mílisé mu lipón gia to avrio
|