Άναψα κι άλλο τσιγάρο
αυτή τη νύχτα μας την τελευταία.
Μου ’ρχεται φόρα να πάρω
να κλείσω της ζωής μου την αυλαία.
Μέθυσα δίχως να πίνω
από τον πόνο μου που με ζαλίζει.
Μ’ άφησες τώρα και σβήνω,
δεν ξέρω τι τελειώνει, τι αρχίζει.
Τίποτα δε με κρατάει εδώ,
τίποτα χωρίς εσένα.
Τίποτα δε με κρατάει εδώ,
όλα είναι γκρεμισμένα,
τίποτα χωρίς εσένα.
Δύσκολες ώρες περνάω
κι εσύ μια ανάμνηση που με σκοτώνει.
Μόνη μου παραμιλάω,
ο έρωτας σκορπάει σαν τη σκόνη.
Τίποτα δε με κρατάει εδώ,
τίποτα χωρίς εσένα.
Τίποτα δε με κρατάει εδώ,
όλα είναι γκρεμισμένα,
τίποτα χωρίς εσένα.
|
Άnapsa ki állo tsigáro
aftí ti níchta mas tin teleftea.
Mu ’rchete fóra na páro
na kliso tis zoís mu tin avlea.
Méthisa díchos na píno
apó ton póno mu pu me zalízi.
M’ áfises tóra ke svíno,
den kséro ti telióni, ti archízi.
Típota de me kratái edó,
típota chorís eséna.
Típota de me kratái edó,
óla ine gkremisména,
típota chorís eséna.
Dískoles óres pernáo
ki esí mia anámnisi pu me skotóni.
Móni mu paramiláo,
o érotas skorpái san ti skóni.
Típota de me kratái edó,
típota chorís eséna.
Típota de me kratái edó,
óla ine gkremisména,
típota chorís eséna.
|