|
Πέντε η ώρα το πρωί κι έχω μεγάλο κρίμα
Νιώθω πως πάντα στη ζωή μου υπήρξα μόνο θύμα
Κι έτσι αρπάζω ένα στυλό κι ανάβω ένα τσιγάρο
Κανονικά ακούω ροκ μ’ απόψε θα ραπάρω
Τη μέρα κρύβομαι καλά μα είναι βαρύς ο πόνος
Έχω πολλούς να μ’ αγαπούν μα πάλι νιώθω μόνος
Κι έτσι ζητάω διαρκώς μια ταπεινή συγγνώμη
Που δε με σέρνουν οι καιροί κι έχω δικιά μου γνώμη
Τις νύχτες πριν να κοιμηθώ ανάβω όλα τα φώτα
Και προσπαθώ να φοβηθώ όπως φοβόμουν πρώτα
Τις νύχτες ντύνομαι παιδί που ψάχνει στο σκοτάδι
Μήπως μπορέσει να κρυφτεί στης μάνας του το χάδι
Πρέπει στο internet να μπεις αν θέλεις να φλερτάρεις
Και την απάντηση που θες με mail θα την πάρεις
Έχουν αλλάξει οι καιροί πεθάναν τα καμάκια
Τρώει ο άντρας τη φακή κι η γκόμενα σουβλάκια
Γεια σου μητέρα και μπαμπά που έκανες το παιδί σου
Ό, τι θα ήθελες εσύ να ήσουν στη ζωή σου
Του έχτισες μία ζωή στους πρόποδες της θλίψης
Πέταξε κάτω το σπαθί κι άρχισε καταχρήσεις.
Τις νύχτες φαίνονται αυτοί που λένε την αλήθεια
Και το φεγγάρι θα φανεί ό,τι έχεις μες στα στήθια
Τις νύχτες ντύνομαι παιδί διαλέγω ένα αστέρι
Ίσως μπορέσει να μου πει όσα κανείς δεν ξέρει
Ο Έλληνας φιλοσοφεί με το φραπέ στο χέρι
Μιλά σαν να ’τανε σοφός μα τίποτα δεν ξέρει
Λένε πως μόνο οι αριστεροί μπορούν να γράψουν ποίημα
Μα αν ειν’ η τέχνη αριστερή γιατί έχει τόσο χρήμα;
Θα σ’ αγκαλιάσει το γυαλί αν θέλεις να φωνάξεις
Σε μια πορεία μπες και συ για βόλτα να ξεσκάσεις
Ούτως ή άλλως θα σε πουν μονάχα ό,τι δηλώσεις
Ίσως σε κάνουν και θεό το σώμα σου αν δώσεις
Τις νύχτες ντύνεσαι Θεός και σταματάς το χρόνο
Γίνεται ο κόσμος πιο απλός χωρίς χαρά και πόνο
Τις νύχτες μοιάζει το κερί με ήλιο π’ ανατέλλει
Και το δωμάτιο μια γη που μόνο εσένα θέλει
Δεν είμαι αυτός που θα σου πει ποιο είναι το μονοπάτι
Μια συμβουλή ειν’ ο πόνος μου κι άμα τη θέλεις παρ’ τη
Δεν είμαι αυτός που έχει βρει όλες τις απαντήσεις
Δε σώζω ανθρώπινες ψυχές ούτε και συνειδήσεις
Εφτά η ώρα το πρωί τελειώνει το μελάνι
Δε μετανιώνω ούτε στιγμή για ό,τι έχω κάνει
Κι έτσι αφήνω το στυλό και το τσιγάρο σβήνω
Να μου λερώσουν τ’ όνειρο κανένα δεν αφήνω
Τις νύχτες ντύνεσαι Θεός
Κανένα δεν αφήνω
Γίνεται ο κόσμος πιο απλός
Κανένα δεν αφήνω
Τις νύχτες μοιάζει το κερί
Κανένα δεν αφήνω
Και το δωμάτιο μια γη
Κανένα δεν αφήνω
|
Pénte i óra to pri ki écho megálo kríma
Niótho pos pánta sti zoí mu ipírksa móno thíma
Ki étsi arpázo éna stiló ki anávo éna tsigáro
Kanoniká akuo rok m’ apópse tha rapáro
Ti méra krívome kalá ma ine varís o pónos
Έcho pollus na m’ agapun ma páli niótho mónos
Ki étsi zitáo diarkós mia tapiní singnómi
Pu de me sérnun i keri ki écho dikiá mu gnómi
Tis níchtes prin na kimithó anávo óla ta fóta
Ke prospathó na fovithó ópos fovómun próta
Tis níchtes ntínome pedí pu psáchni sto skotádi
Mípos borési na krifti stis mánas tu to chádi
Prépi sto internet na bis an thélis na flertáris
Ke tin apántisi pu thes me mail tha tin páris
Έchun alláksi i keri pethánan ta kamákia
Trói o ántras ti fakí ki i gkómena suvlákia
Gia su mitéra ke babá pu ékanes to pedí su
Ό, ti tha ítheles esí na ísun sti zoí su
Tu échtises mía zoí stus própodes tis thlípsis
Pétakse káto to spathí ki árchise katachrísis.
Tis níchtes fenonte afti pu léne tin alíthia
Ke to fengári tha fani ó,ti échis mes sta stíthia
Tis níchtes ntínome pedí dialégo éna astéri
Ίsos borési na mu pi ósa kanis den kséri
O Έllinas filosofi me to frapé sto chéri
Milá san na ’tane sofós ma típota den kséri
Léne pos móno i aristeri borun na grápsun piima
Ma an in’ i téchni aristerí giatí échi tóso chríma;
Tha s’ agkaliási to gialí an thélis na fonáksis
Se mia poria bes ke si gia vólta na kseskásis
Oítos í állos tha se pun monácha ó,ti dilósis
Ίsos se kánun ke theó to sóma su an dósis
Tis níchtes ntínese Theós ke stamatás to chróno
Ginete o kósmos pio aplós chorís chará ke póno
Tis níchtes miázi to kerí me ílio p’ anatélli
Ke to domátio mia gi pu móno eséna théli
Den ime aftós pu tha su pi pio ine to monopáti
Mia simvulí in’ o pónos mu ki áma ti thélis par’ ti
Den ime aftós pu échi vri óles tis apantísis
De sózo anthrópines psichés ute ke sinidísis
Eftá i óra to pri telióni to meláni
De metanióno ute stigmí gia ó,ti écho káni
Ki étsi afíno to stiló ke to tsigáro svíno
Na mu lerósun t’ óniro kanéna den afíno
Tis níchtes ntínese Theós
Kanéna den afíno
Ginete o kósmos pio aplós
Kanéna den afíno
Tis níchtes miázi to kerí
Kanéna den afíno
Ke to domátio mia gi
Kanéna den afíno
|
