Αν δεν υπάρχει μυστικό
αν δεν υπάρχει κρίμα
θάλασσα είναι που σιγά
τους βράχους λιώνει κύμα
θάλασσα είναι που σιγά
τους βράχους λιώνει κύμα
Δεμένοι με το θάνατο
αδέλφια και φονιάδες
πότε αγκαλιά γυρεύουμε
και πότε τους καυγάδες
πότε αγκαλιά γυρεύουμε
και πότε τους καυγάδες
Μοναχικοί ταξιδευτές
σε τόπο πλανεμένο
στα βλέμματά μας κρύβουμε
του κόσμου το χαμένο
στα βλέμματά μας κρύβουμε
του κόσμου το χαμένο
Σε δρόμο κακοτράχαλο
ψάχνουμε μονοπάτια
μα στο σκοτάδι πέφτει φως
κι αγάπη μες στα μάτια
μα στο σκοτάδι πέφτει φως
κι αγάπη μες στα μάτια
|
An den ipárchi mistikó
an den ipárchi kríma
thálassa ine pu sigá
tus vráchus lióni kíma
thálassa ine pu sigá
tus vráchus lióni kíma
Deméni me to thánato
adélfia ke foniádes
póte agkaliá girevume
ke póte tus kavgádes
póte agkaliá girevume
ke póte tus kavgádes
Monachiki taksideftés
se tópo planeméno
sta vlémmatá mas krívume
tu kósmu to chaméno
sta vlémmatá mas krívume
tu kósmu to chaméno
Se drómo kakotráchalo
psáchnume monopátia
ma sto skotádi péfti fos
ki agápi mes sta mátia
ma sto skotádi péfti fos
ki agápi mes sta mátia
|