Το ξέρει κάθε ναυτικός
κι ο ωκεανός το ξέρει,
πως δεν υπάρχει πιο κακός
από τον Γαντζοχέρη.
Τον κάθε άνθρωπο μισώ,
ζηλεύω όποιον γελάει
κι η ευτυχία του αλλουνού
τον ύπνο μου χαλάει.
Μα όταν βλέπω το φεγγάρι,
ολοστρόγγυλο φανάρι
να φωτίζει εκεί ψηλά,
η καρδιά μου σπαρταράει,
μεγαλώνει και χωράει
χίλια αισθήματα καλά.
Μα όταν βλέπει το φεγγάρι,
ολοστρόγγυλο φανάρι
να φωτίζει εκεί ψηλά,
η καρδιά του σπαρταράει,
μεγαλώνει και χωράει
χίλια αισθύματα καλά
|
To kséri káthe naftikós
ki o okeanós to kséri,
pos den ipárchi pio kakós
apó ton Gantzochéri.
Ton káthe ánthropo misó,
zilevo ópion gelái
ki i eftichía tu allunu
ton ípno mu chalái.
Ma ótan vlépo to fengári,
olostróngilo fanári
na fotízi eki psilá,
i kardiá mu spartarái,
megalóni ke chorái
chília esthímata kalá.
Ma ótan vlépi to fengári,
olostróngilo fanári
na fotízi eki psilá,
i kardiá tu spartarái,
megalóni ke chorái
chília esthímata kalá
|