|
Αργά τη νύχτα όταν η πόλη ησυχάζει
εσύ γυρνάς μες στα σκοτάδια δε σε νοιάζει
είναι οι ώρες που ξυπνάνε τα φαντάσματα
μα εγώ το είδα όνειρο χθες βράδυ
Είδα αγρίμια πονηρά να σε κοιτάζουνε
και γύρω σου χίλιες ουράνιες παραστάσεις
ήσουν καβάλα σ’ ένα άσπρο άλογο
μες στ’ ουρανού τα πέπλα να καλπάζεις
Μονάχος φίλε μες στους θαλάμους των αερίων
κοιτάζεις έξω σαν ανήμερο θηρίο
θα `θελα να `τανε κάποιο κακό μου όνειρο
τώρα γερνάς μέσα στο νοσοκομείο
Άσπρες ποδιές τριγύρω σε κυκλώνουνε
απ’ το φεγγίτη να μπορούσα να σε πάρω
τ’ άσπρα χρώματα πάντα θα με ματώνουνε
μα και τα μαύρα πως μπορώ να τα πλασάρω;
Πολιτισμένη αβάν γκαρντ ζωή
με γκέτες και χλαμύδα στολισμένη
ο Γιώργος δεν έχει πια ζωή
κι εσύ περνάς κραγιόνια αλειμμένη
Οι κολασμένοι της γης παραληρούν
η τηλεόραση ρουφάει τα κεφάλια μας
αν είχα δύο άτομα να με αγαπούν
δε θα γυρνούσα πάλι σπίτι χάλια
Πως να το πω στη μάνα σου, στους φίλους σου
στις δυο μικρές που σε είχαν αγαπήσει
πως να στο πω πως λιγοστεύει ο ήλιος σου
και πως στο σπίτι σου δε θα ξαναγυρίσεις;
Ο άγγελός σου μόνος κλαίει στα σκοτεινά
τα μολυβένια βλέφαρά σου κλείνει
πυτζάμες στάζουν τελειώνει ο ορός
ζωή τα δανεικά σου δίνει
Εκεί που πας στείλε μου ένα μήνυμα
τον πόνο της στέρησής σου να γλυκάνω
θέλω να πέσουν στο σπίτι μου τριαντάφυλλα
που να τα ρίχνεις από ένα αεροπλάνο
|
Argá ti níchta ótan i póli isicházi
esí girnás mes sta skotádia de se niázi
ine i óres pu ksipnáne ta fantásmata
ma egó to ida óniro chthes vrádi
Ida agrímia ponirá na se kitázune
ke giro su chílies uránies parastásis
ísun kavála s’ éna áspro álogo
mes st’ uranu ta pépla na kalpázis
Monáchos fíle mes stus thalámus ton aeríon
kitázis ékso san anímero thirío
tha `thela na `tane kápio kakó mu óniro
tóra gernás mésa sto nosokomio
Άspres podiés trigiro se kiklónune
ap’ to fengiti na borusa na se páro
t’ áspra chrómata pánta tha me matónune
ma ke ta mavra pos boró na ta plasáro;
Politisméni aván gkarnt zoí
me gkétes ke chlamída stolisméni
o Giórgos den échi pia zoí
ki esí pernás kragiónia alimméni
I kolasméni tis gis paralirun
i tileórasi rufái ta kefália mas
an icha dío átoma na me agapun
de tha girnusa páli spíti chália
Pos na to po sti mána su, stus fílus su
stis dio mikrés pu se ichan agapísi
pos na sto po pos ligostevi o ílios su
ke pos sto spíti su de tha ksanagirísis;
O ángelós su mónos klei sta skotiná
ta molivénia vléfará su klini
pitzámes stázun telióni o orós
zoí ta daniká su díni
Eki pu pas stile mu éna mínima
ton póno tis stérisís su na glikáno
thélo na pésun sto spíti mu triantáfilla
pu na ta ríchnis apó éna aeropláno
|
