Από την κορφή του Κιλιμάντζαρο σε κράζω
Τσε, ξεχασμένε στα βουνά της Βολιβίας.
Τα χρόνια όλα της φωτιάς ξαναμοιράζω,
γέψου μαζί μας το φιλί της ουτοπίας.
Τα εικοσάχρονα παιδιά που γεννηθήκαν
την ώρα που ‘μπαινε ο Φιντέλ μες στην Αβάνα,
στο Ογκαντέν χιλιάδες τώρα πέφτουν
από τα Κουβανέζικα αεροπλάνα
Όμως μην κάθεσαι νεκρός μέσα στα χιόνια
κι έχεις στα μάτια σου μια μάσκα απορίας,
αν εσύ βιάστηκες ή άργησαν τα χρόνια,
έλα ξανά στο ραντεβού της Ιστορίας.
|
Apó tin korfí tu Kilimántzaro se krázo
Tse, ksechasméne sta vuná tis Oolivías.
Ta chrónia óla tis fotiás ksanamirázo,
gépsu mazí mas to filí tis utopías.
Ta ikosáchrona pediá pu gennithíkan
tin óra pu ‘bene o Fintél mes stin Avána,
sto Ogkantén chiliádes tóra péftun
apó ta Kuvanézika aeroplána
Όmos min káthese nekrós mésa sta chiónia
ki échis sta mátia su mia máska aporías,
an esí viástikes í árgisan ta chrónia,
éla ksaná sto rantevu tis Istorías.
|