Τόση αγάπη, τόση αγρύπνια
χρόνια ολόκληρα εσύ κι εγώ
Τόσες μέρες, τόσες νύχτες
Θεέ μου τόσα σ’ αγαπώ
Τώρα για βρες το κουράγιο
και δώσε ένα τέλος
σ’ αυτό το δεσμό
Τώρα αρνήσου τα όλα
και γίνε ένας ξένος
να μη σ’ αγαπώ
να μη σ’ αγαπώ
να μη σ’ αγαπώ…
Τόση αγάπη, τόσο πάθος
δεν το ένιωσε ποτέ κανείς
Τόσα λόγια, τόσοι όρκοι
δε χωρίζουμε ποτέ εμείς
Τώρα για βρες το κουράγιο
και δώσε ένα τέλος
σ’ αυτό το δεσμό
Τώρα αρνήσου τα όλα
και γίνε ένας ξένος
να μη σ’ αγαπώ
να μη σ’ αγαπώ
να μη σ’ αγαπώ…
|
Tósi agápi, tósi agrípnia
chrónia olóklira esí ki egó
Tóses méres, tóses níchtes
Theé mu tósa s’ agapó
Tóra gia vres to kurágio
ke dóse éna télos
s’ aftó to desmó
Tóra arnísu ta óla
ke gine énas ksénos
na mi s’ agapó
na mi s’ agapó
na mi s’ agapó…
Tósi agápi, tóso páthos
den to éniose poté kanis
Tósa lógia, tósi órki
de chorízume poté emis
Tóra gia vres to kurágio
ke dóse éna télos
s’ aftó to desmó
Tóra arnísu ta óla
ke gine énas ksénos
na mi s’ agapó
na mi s’ agapó
na mi s’ agapó…
|